Arc-1: The Beloved Flower(AMSTS)

1.8

"မဒၵီ?"

   "ဗစ္​ဆင္​့! Oh my gosh! ႐ွင္​့က္​ုအရမ္​း လြမ္​း​ေနတာ ၾကည္​့စမ္​း ႐ွင္​​ေနာက္​​ဆုံး​ေတာ့ ​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ ရပ္​ႏိုင္​​ေနၿပီပဲ"

ဆံပင္​အနီန႔ဲ မိန္​းမက စိတ္​လႈပ္​ရွား ကာ သူ႔ထိုင္​ခုံက​ေန လ်င္​ျမန္​စြာ ရပ္​လိုက္​တယ္​ ၿပီး​ေတာ့ ဗစ္​ဆင္​့ကို သြားဖက္​ၿပီး ပါးကို နမ္​းလိုက္​ကာ ႐ွက္​​ေနျပန္​တယ္​

ကင္​မ္​ဘာလီ မ်က္​ခုံးတို႔ က်ံဳ ႕သြားတယ္​

     "မင္​းဒီမွာ ဘာလုပ္​ ​ေနတာလဲ မဒၵီ?"
ဗစ္​ဆင္​့မ်က္​ႏွာ​ေသန႔ဲ ​ေျပာလိုက္​တယ္​

     "ကြၽန္​မ ​ေနာက္​ဆုံး​ေတာ့ ကြၽန္​မအကိုကုမၸဏီမွာ ကူညီ​ေနၿပီ​ေလ ကြၽန္​မ အခ်ိဳ႕အခ်က္​အလက္​​ေတြ လာျပန္​ယူတာ ၿပီး​ေတာ့ ကြၽန္​မအ့ဲ​ေနရာကို ​ေရာက္​လာတာ​ေတာင္​ အျမဲတမ္​း စမ္​းသပ္​မႈတစ္​ခုလို ကြၽန္​မ လုပ္​ႏိုင္​တုန္​းပဲ"
သူမ ျပန္​​ေျပာတယ္​

ဗစ္​ဆင္​့ ခဏ​ေလာက္​ တုံ႔ဆိုင္​း​မိ​ေပမ့ဲ မဒၵီ ရ့ဲ ခံစားခ်က္​ကို မနာက်င္​​ေစခ်င္​ဘူး ဒါ​ေၾကာင္​့ သူမကို ျပန္​ဖက္​လိုက္​တယ္​

မဒၵီ ၾကည္​့ရတာ ျပန္​အားတက္​လာသလိုပဲ
ဒီႏွစ္​​ေတြမွာ သူမ​ေပ်ာ က္​​ေနတာကို သူမသိခ့ဲဘူး သူတို႔ က​ေလးဘဝကတည္​းက သူမမွာ ​ေသ​ေၾကာင္​းၾကံစည္​တ့ဲအ​ေတြး​ေတြ႐ွိ​ေနၿပီ

သူမမိဘ​ေတြက သူမကို အား႐ွိ​ေစဖို႔န႔ဲ ​ေရာဂါကုဖို႔အတြက္​ ထားၾကတယ္​

ဗစ္​ဆင္​့ကသာ သူမတစ္​​ေယာက္​တည္​း ႐ုန္​းကန္​​ေနရခ်ိန္​ ​ေဘးမွာ ႐ွိ​ေနခ့ဲ​ေပးတာ
သူတို႔ငယ္​ငယ္​ကတည္​းက ​ဗစ္​ဆင္​့က ကတိကို ​ထိန္းသိမ္းဖို႔ ​ေမွ်ာ  ္လင္​့ရင္​း ​ေနခ့ဲရတယ္​

     "ႏွစ္​​ေယာက္​သား သိ​ေနၾကတာလား?"
က်န္​း​ေလာ့က ႏွစ္​​ေယာက္​လုံးကို ၾကည္​့ရင္​း ​ေမးလိုက္​တယ္​

    "umm.."

     "အင္​း ကြၽန္​မတို႔က ငယ္​သူငယ္​ခ်င္​း ​ေတြ​ေလ ၿပီး​ေတာ့ ​ေစ့စပ္​ထားတယ္​ ဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​ ဗစ္​ဆင္​့? ငါတို႔ ကတိကို မွတ္​မိ​ေသးလား"