Avenoir ¬vmin¬

mono

AURORA- Runaway

-

   "Sen bașkasını mutlu ettiğin için kendini mutlu sanmaya devam et.

   Ben, seni, seninle tanıștıracağım."

   Jimin gülümsedi. Umutsuz olduğunu biliyordu fakat niçin kendisini umursamalıydı ki? Kendini umursadığında yalnız kalacak, yine itilecek ve yine gözyaşları aşık olduğu yastığına kavuşacaktı.

  " Tae... Evet, haklısın fakat ben birkaç senelik mutluluğum için insanların mutluluğunu çalacağımı kendime açıklayamıyorum. Daha kendime anlatamadığım şeyin nasıl doğruluğunu kabulleneyim?"

   Artık bıkmıştı Jimin, onun bencilliğinden. Herkese istediği gibi davranması, arkasındakilere bakmaması... Jimin nasıl güvenecekti ona? Şimdi dedikleri içinden geçenlerdi ama asıl bahanesini söyleyemezdi... Kırmaktan korkuyordu tuz buz olmuş çocuğu.

   "Niçin doğru olanı yapacakmışsın? Zaten iki günlük ömrümüz var ve onda da kahrolmanı göze alarak ip üstünde mi yürüyeceksin? İpin altında seni ipek bi' yatak beklerken gergince karşıya geçmene gerek yok. VE KORKUYORSAN DA MERAK ETME SENİN İÇİN AŞAĞIDA BEKLİYOR OLACAĞIM! "

   Taehyung, son cümlesini yüksek sesle söylemişti çünkü penceredeki kardeşi ona tizleşmiş sesiyle seslenmeye başlamıştı.

   Jimin, Tae yanından ayrılınca sırıtmadan edemedi. Dünya birbirine girse yerinden kıpırdamayacak adam, kardeşi söz konusu olunca kendinden geçiyordu. Haklıydı da. Zaten Jimin'i niçin istiyordu ki? Kardeşinin babasıyla büyümesi için.

İlk olarak ensest yok amk 

0 kan bağı

neys ana haseyo