Hoofdstuk 6

41 2 1
                                    

Om half 7 word ik wakker van mijn wekker en kruip ik mijn bed uit. Ik slenter naar de douche en onderweg loop ik tegen de deur degen de wasbak en tegen de muur. Ik stap onder de douche en als de warme stralen water me raken besef ik pas dat het vandaag mijn eerste schooldag is. Als mijn haren gewassen zijn droog ik me af en droog ik mijn haar. Ik stop mijn lenzen in en doe een beetje mascara op  op en ook een beetje doorschijnende lipgloss. Met een handoek rond mijn lijf gebonden loop ik mijn kast binnen en zoek mijn mooiste kleren. Ik pak mijn rood shirt me de tekst Nobody is perfect and I'am nobody, ik pak mijn donker blauwe jaens en mijn boekentas. Ik huppel de trap af en als ik benedne ben ziten Lore en Amber al aan tafel. In stilte pak ik een kop munt thee met 3 suiker klontjes. Ik drink mijn glas in 1 keer leeg en pak een boterham met choco. 'Ook zenuwachtig' vraagt Amber. Ik knik en kijk haar aan. 'Je red het wel Emi' zegt ze. 'En jij bent vast de slimste van je klas, Bambie' zeg ik lachend. Lowie en Lars komen ook binnen en Lars zegt 'Ik slaap dus mooi niet nog een nacht naast de kamer van pap en Valérie'. 'Ze waren echt tot 2 uur bezig met ...' zegt Lowie. 'Lowie je zusje is erbij' onderbreek ik hem. Hij houd zijn mond en gaat zitten. 'Het is al 10 voor 8' zegt Lore schrikkend. 'Onee' zeg ik. Lore en ik springen van onze stoel en we lopen naar de gang, ik pak mijn leren jasje en mijn schooltas en Lore pakt haar rode jasje en haar boekentas vol vindertjes. Ik pak haar hand en samen rennen we naar de bushalte, net optijd voor de bus. We gaan naast elkaar zitten en ik knijp bemoedegend in haar hand. Ze kijkt me ongerust aan en ik zeg 'Lore, je kan het wel, ik geloof in je'. Ze lacht en geeft me een knuffel. De bus stopt en we stappen eruit en we staan voor een niet zo groot gebouw vol graffiti. Lore loopt direct binnen en ik vogl haar. Lore gaar naar haar gebouw en ik naar dat van mij. Op weg naar het secretariaat word ik door iedereen aangegaapt en ik nu wil nu het liefst onzichtbaar zijn. 'Heey' er komt een jonge naast me lopen ik kijk hem aan en ik zie meteen dat hij een soort playertje is. 'Laat me met rust' zeg ik en ik vernsel mijn pas. Als ik eindelijk bij het secretariaat ben zeg ik 'Hallo ik ben Emilie Street en ik ben nieuw hier. De vrouw achter het bureautje is oud, ze heeft grijs haar en een klein uilebrilletje op, haar haar zit strak in een dotje boven haar hoofd en het zou me niet verbazen als ze met een wandelstok loopt. 'Ow ja, ik heb over je gehoord, hier is je lessenrooster en veel plezier' zegt de vrouw. Ik kijk op mij rooster A2.33. 'Waarom hebben ze geen plattegrond' zegt een stemmetje in mijn hoofd tegen mij. De bel gaat en ik heb mijn lokaal nog steeds niet gevonden. 10 minuten later klop ik op de deur en als ik een stem hoor zeggen 'Binnen', doe ik de deur open. Iedereen in de klas kijkt me aan 'S...Sorry maar i..ik ben n...nieuw en vond het l..lokaal niet' stooter ik. 'Juffrouw Street zeker' zegt een man met bruin haar en bruine ogen. Als ik knik zegt hij 'Ga maar achteraan zitten'. Ik stap naar de enige legen plek en net als ik wil zitten trekt iemand de stoel weg zodat ik op de grond val. Heel de klas lacht me uit en ik krabbel overeind. Ik zit op mijn stoel en ik probeer me te verstoppen achter mijn boeken. 'Oké we beginnen vandaag met een zang oefeningen, Emilie begin jij maar' zegt de leeraar. Ik sta op en loop naar voor waar de microfoon staat. Ik pak de microfoon vast en ik begin met een Nederlands liedje genaamd: Het is een nacht.

Je vraagt of ik zin heb in een sigaret

Het is twee uur 's nachts, we liggen op bed

In een hotel in een stad, waar niemand ons hoort

Waar niemand ons kent, en niemand ons stoort

Op de vloer, ligt een lege fles wijn

En kledingstukken die van jou of mij kunnen zijn

Een schemering, de radio zacht en deze nacht heeft alles

Wat ik van een nacht verwacht

Het is een nacht, die je normaal alleen in slechte films ziet

Het is een nacht, die wordt bezongen in het slechste lied

Het is een nacht waarvan ik dacht dat ik hem nooit beleven zou

nieuwe familieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu