Adopted by Liam Payne

#11

POV Lisa

Vandaag heb ik mijn eerste chemokuur, ze hebben me nu al 3 keer vertelt wat ze gaan doen. Ik ben heel erg bang, strax vallen mijn haren uit en dat wil ik niet. Ze konden me elk moment komen halen. Papa beloofde om er bij te zijn. Hij ging eerst even iemand bellen. hij kwam terug,  en ging bij me zitten. "het komt goed liefje" hij gaf me een kus op mn voorhoofd. "Papa ik ben echt bang, ik wil dat niet" "Schatje je moet wel" Ik voel de tranen in mijn ogen opwellen. Papa trekt m etegen zich aan, waardoor ik nu alles loslaat. Ik huil met diepe inhalen. precies op dit moment komt de dokter binnen. hij kijkt me aan met veel medelijden. "Lisa ben je er klaar voor" "Nee maar het moet"zeg ik huilend. Ik sta op en papa doet het zelfde. we lopen achter de dokter aan. papa heeft mijn hand vast. ik ben zo bang, ik wil dit niet waarom moet ik die kutziekte nu weer hebben. We komen bij de kamer aan. "Nee ik wil niet"begin ik tehuilen. Ik ruk me los en wil weg rennen. Papa pakt me vast en laat me niet los. Hij knuffelt me terwijl ik huil "Rustig liefje ik blijf erbij.""Nee papa ik wil niet""Maar liefje je moet wel anders word je mischien niet beter" '' Oke dan. alleen voor jou dan" We lopen de kamer binnen. 

----

Ik word wakker in mijn 'eigen' ziekenhuis.Ik kijk naast me en daar zit naast me naar buiten te kijken. "pap"zeg ik zacht "hallo lieverd, je bent eindelijk wakker" "waarom voel ik me zo moe en zwak" "je hebt een paar uur geleden je eerste chemokuur gehad""oja"  Ik ga weer goed liggen.. "Oja lieverd, straks heb je een scan, om te kijken of te chemokuur al zn werk doet" "Ow oke, is er ooit nog is goed nieuws?" "Uhmm... ja ik denk het wel.... je kijgt vanmiddag een kamergenoot. je kan daar mee kennismakem na je scan." "Meen je die? is het geen grapje?" "Uhu" "Eindelijk niet meer aleen op deze saaie kamer" "Kan ik douchen hier?" "Jaa hoor, daar is de badkamer" liam wijst naar een deur. Ik klim mijn bed uit. Ik ga naar de badkamer, ik zet de douche aan en trek mijn pyama uit ik ga onder dee douche staan en laat de warme stralenover mijn lichaam stromen en voelt onspannend. Na een tijdje zo gestaan te hebben, pak ik de shampoo met aarbeiengeur. Ik doe wat shampoo op mijn handen. Ik breng het aan in mijn haar. Ik ga met mijn handen door mijn haar, het voelt raar, ik trek mijn hand terug en zie dat ik een pluk haar in mijn handen heb. "Nee nee nee nee dit meen je niet"zeg ik tegen mezelf. ik spoel de rest van mijn haren uit en ga uit de douche ik troog me, als ik mijn haar afdroog, blijven dr ook allemaal haren aan de handdoek zitten. "Nee mijn haar" zeg ik, de tranen springen in mijn ogen en als snel lopen ze over mijn wangen, ik trek een schone pyama aan.  "PAAAPPP!!" roep ik. meteen staat ie in de badkamer met zijn handen voor zn ogen. "ik heb kleren aan" zeg ik terwijl ik nog nniet helemaal bijgekomen ben van mijn haren. Hij haalt zijn handen voor zijn ogen weg. "kijk dan, mijn haar valt nu al uit" Ik moet weer huilen. Liam trekt me meteen in een knuffel. "lieverd, zullen we je haren eraf halen?"  hij kijkt me doordringend aan "oke"zeg ik zacht. ik pak mijn borstel en ik borstel mijn overgebleven haren, in de borstel blijven ook allemaal plukken hangen. Ik ben vrijwel kaal nu. ik kijk in de spiegel  "papa het is niet mooi" "Jewel lieverd, je bent prachtig" ik zie dat hij ook tranen in zijn ogen krijgt.

POV Liam

Min kleine mooie meid met zo'n kutziekte, het is niet eerlijk. Al haar prachtige haren, ze zijn weg.  "Papa het is niet mooi" zegt ze "jewel lieverd, je bent prachtig" reageer ik. Ik kirjg tranen in mijn ogen. dit verdient ze niet.Ik wauw dat ik er iets tegen kan doen. Dan gaat mijn telefoon af, "lieverd ik moet deze opnemen" het is niall, hij wil wss weten hoe het is met Lisa. ze knikt. ik loop samen met haar de badkamer uit. zij gaat in dr bed liggen en ik looop de gang op. ik neem mijn tl "hoi met liam" zeg ik mijn stem is schor "hoi liam, met de jongens"zegt niall "hoe gaat het met Lisa" "niet goed"ik begin weer te huilen "haar haren zijn uitgevallen, ze is heel erg moe en ze ziet nu al op tegen de scan van vanmiddag" "wij komen na het eten meteen naar het ziekenhuis" zegt Louis. hij klinkt niet blij en louis is normaal altijd blij. "oke is goed" en ik hang op.