Tao o lanet yataktan kalkıp sevgilisine kavuşmak için ayakkabılarını giydi ve köprüye doğru yürümeye başladı. Bazı şeylerin o kadar kolay olmadığını bu genç yaşta öğrenmesi belki de daha iyiydi...
Sevgilisini kaybettiğinden beri kendine gelememişti genç adam.
Hayata yüklediği anlam onu bırakıp gitmişti,belki de haklıydı. O kadar yaşanılası bir dünyada yaşadıkları söylenemezdi sonuçta. Yürüdü yürüdü... köprünün ortasına gelene kadar ruhsuzca adımladı o gözlerine uzun gelen yolu.
Belki arkasında kalacaklar üzülecekti ama inanın onları düşünecek pskilojide değildi genç adam. Hayat ona ilk darbesini annesi üzerinden vurmuştu. Babası,annesinin gidişinden hep küçük pandayı sorumlu tutmuştu. Oysa ki 8 yaşında bir çocuğun annesinin ölümü üzerinde nasıl bir etkisi olabilirdi ki?
...
Ve yıllar sonra sevgilisini bir intihar mektubunun ardından kaybetti. Belki biraz da aklî dengesini. Ama bunların şuan Tao için bir anlamı yoktu. Annesi ve biricik sevgilisine kavuşacaktı değil mi? Daha önemli ne olabilirdi ki?
Köprünün tam ortasına geldiğinde ürkekçe korkulukların arkasına geçti ve koyu mavi denize baktı. Birazdan bu sonsuzluğun içinde kaybolup gidecekti.
Kendini öne doğru verdi ve gözlerini kapatıp kendini sonsuzluğa bıraktı.
Bir hayatın bitişi bu sefer bir kavuşmaya vesile oldu...
Anlık bir fikirle başladığım ve kısa sürede biten bir fic oldu açıkçası içime sindi. Başka bir KrisTao ficinde görüşmek üzere,KrisTao ile kalın♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Death Note/KrisTao
FanfictionSevgilisini bir intihar mektubunun ardından kaybeden Tao ona notlar yazmaya başlar. #taorisprojesi
