DELİAŞK (NefTah)

İlk Görüş

Yiğitten
Babam yine annemi dövüyordu. Ben de kulaklarımı kapatıp ağlıyordum.

V: Sana o şoförle yakın olmayacaksın demedim mi? (tokat atar)

Annem ağlamaktan konuşamıyordu. Ben de hiç birşey yapamıyordum.

Y: ANNE. ANNE. ANNE.

N: (Ağlayarak) Yiğit korkma annecim.

Babam aşağı indi ve evden kapıyı çarparak çıktı hemen annemin yanına koştum.

Y: Anne iyi misin acıyor mu?

N: Hayır acımıyor. Hiç acımıyor hemde hadi sen içeri geç ben geliyorum.

Biliyordum benim üzülmemem için yapıyordu tüm bunları. Ama annemin dediğini yapıp odama geçtim.

Nefesten
Yiğit'i gönderdikten sonra banyoya geçtim. Aynada kendime baktım. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi ama dayanamadım. Yere çöktüm ağlamaya başladım. Bu hayatta sadece tek birşey için yaşıyordum. Oda Yiğitti. Eğer o olmasaydı 1 dakika bile durmaz canıma kıyardım. Bu yaşadıklarım bana çok ağır geliyordu artık.
Ayağa kalktım yüzümdeki morluklara krem sürdüm ve içeri geçtim.

N: Annecim birşey yemek istermisin?

Kafasını hayır anlamında salladı.

N: Peki biraz çizgi film izlemek ister misin?

Tekrar sağa sola salladı başını.

N: Neyin var senin Birtanem?

Birden sarıldı bana. Bende sarıldım gözümden bir yaş aktı.

Y: Özür dilerim.

Ondan ayrıldım.

N: Aa neden?

Y: Seni koruyamadığım için.

Onun yanında ağlamamalıydım. Ama olmuyordu gözyaşlarım birer birer düşüyordu. O minicik elleriyle gözyaşlarımı sildi. Bende elinden öptüm.

N: Şimdi bugün olanları unutalım ve hadi yastık savaşı yapalım.

Y: HİH gerçekten mi?

N: Evet. Hadi gel.

Yastıkları aldık ve savaşa başladık. Ben ona tabikii kıyamadığım için çok yavaş vuruyordum. O da bana yavaş vuruyordu. Her yer yastık tüyü olmuştu. Yastık aniden Vedatın kemerle vurduğu belime geldi.

N: Aah!

Y: Anne iyi misin? Yanlışlıkla oldu. Özür dilerim.

N: Hayır hayır sen birşey yapmadın. Belime kramp girdi sadece.

Hızlıca odanın kapısı açıldı. Gelen Vedat itiydi. Hemen Yiğiti arkama aldım.

V: Karıcım misafirlerimiz geldi.

Ona anlamayan gözlerle baktım.

V: HEMEN GİYİN VE AŞAĞI GEL!

Kafamı tamam anlamında sallamakla yetindim.

Yiğiti aşağı gönderdim bende giyinip aşağı indim.

İşte kadının ve adamın birbirlerini ilk görüşleri böyleydi. Şimdi 2 yabancı insan olsalarda bakalım zaman onları nasıl bir araya getirecekti?

-BÖLÜM SONU-