ဒီေန႕ေတာ့ တစ္ကယ့္ေန႔ပါပဲ။ ဘြဲ႕ရျပီးကာစ ပထမဆံုးေလ်ွာက္တဲ႕အလုပ္မို႕ စိတ္ပူမိပါတယ္။
interview ခ်ိန္ထက္ အေစာျကီးေရာက္ေနခဲ႕တာလည္း အရမ္းေလာတတ္တဲ႕ သိုးရဲ႕ အက်င့္တစ္ခုပါပဲ။
aww . .သိုးရဲ႕ နာမည္လား ဟုတ္ကဲ႕ သိုးျဖဴလင္း ပါ။
ထူးဆန္းတယ္ ဟုတ္😉။ သိုး ေမေမက အရမ္းစိတ္ကူးရင္ဆန္လို႕ပါကြယ္။
ေဟာ ေျပာရင္း ဆိုရင္း (အဲေလ ေတြးရင္း ေတာရင္းေပါ့) interview မယ့္ မမ တရုတ္မေလး လာျပီေလ။
'ဒီက ညီမေလးက ECနဲ႔ ေက်ာင္းျပီးတာေနာ္ '
'ဟုတ္ကဲ႕'
'ဒါနဲ႕ ညီမေလးက အခုလတ္တေလာ လိုအပ္တဲ႕ေနရာကို အရင္ဝင္လုပ္ေပးနိုင္မလား'
'ဟုတ္ကဲ႕ လုပ္နိုင္ပါတယ္'(ဘာလုပ္ခိုင္းမယ္မွန္း မသိဘဲနဲ႕ 😁)
'ဒါဆို Yuzana Plaza မွာ အလုပ္အရင္ဆင္းေပးနိုင္မလား'
'ဟုတ္ကဲ႕ ညီမေလ်ွာက္တဲ႕ေနရာက ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ရမလဲသိခြင့္ရွိမလား အစ္မ'
'ရမွာပါ ညီမေလး သိပ္မျကာေစရပါဘူး'
'ဟုတ္ကဲ႕ ဒါဆိုရင္ Yuzana Plaza မွာ အရင္ဆင္းလိုက္ပါ့မယ္'
'ok ညီမေလး မနက္ျဖန္ မနက္၉နာရီ ဒီph no. ကို ဆက္လိုက္ေနာ္
ဒါ ညီမေလးနဲ႕ အတူလုပ္ရမယ့္ ေခါင္းေဆာင္အစ္မ'
ဆိုျပီး ph no. တစ္ခုေရးေပးတယ္။
❤ ၀၉၂၅၄....၂၃ ❤ ဒီနံပါတ္ေလးေတြက ကိုယ့္ရဲ႕ အရွင္သခင္ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ တစ္ကယ္ကို မသိခဲ႕မိဘူး....
၈နာရီခြဲကတည္းက အဲ႕ plazaက ဆိုင္ကို သိုး ေတြ႕ျပီးျပီေလ။
အေတြ႕ျကံုမရွိတဲ႕ ဘြဲ႕ရကာစ တစ္ေယာက္မို႕ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႕ ေနရာ မရေသးခင္မွာ သည္းခံလုပ္ရမွာပဲေလ။
လုပ္ခ်င္စရာမရွိပါဘူး ။ Huawei phေတြကို အဓိက ကိုယ္စားလွယ္ယူထားတဲ႕ ဆိုင္ျကီးေပါ့။ လူေတြရႈပ္ မ်က္စိရႈပ္ စကၠဴဖာေတြကိုတိပ္နဲ႕ပိတ္သံေတြ ဆူညံလို႕။
ဒီအလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ဘဲ အိမ္ကို လွည့္ျပန္ဖို႕ စိတ္ကူးေတြ ခဏခဏ ဝင္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျပန္မိပါဘူး။ တကၠသိုလ္မွာ မ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္ ျကိဳးစားျဖည့္စည္းေပးခဲ႕တဲ႕ အေမ့ကို သနားတယ္။
အလုပ္ရရင္ အေမ့ကို လစာေလးအပ္ရင္း အေမလိုတာ သံုးေစခ်င္တယ္။
ေဟာ ၉နာရီထိုးေတာ့မယ္..
'တီ. တီ .'
'ဟယ္လို'
ခပ္မာမာနဲ႕ တည္ျငိမ္တဲ႕ အသံ . . .
သိုး ပုခံုးတြန္႕မိတယ္ ေျကာက္စရာျကီး ဟီး. . .
'မငုရင့္ေရာင္ လားမသိဘူး ဟိုေလ ညီမ ဒီေန႕အလုပ္စဆင္းမယ့္ သိုးျဖဴလင္းပါ' ရင္ေတြတလွပ္လွပ္နဲ႕ . .
'ဟုတ္ပါတယ္ ညီမ ဝင္ေပါက္၈က အေပၚတက္ျပီးရင္ တည့္တည့္ ေလ်ွာက္ခဲ႕ေလ ဆိုင္ကို ရွာေတြ႕လား'
'ဟိုေလ အမ ညီမကို စက္ေလွကားထိပ္က လာေခၚေပးပါလား ညီမမရွာတတ္လို႕'
သိုး လိမ္လိုက္မိတယ္
တစ္ကယ္ေတာ့ လူေတြရႈပ္ရွက္ခက္ေနတဲ႕ ဆိုင္ထဲ မဝင္သြားခ်င္လို႔ပါ .
အင္း. . .ဟိုမမကိုသြားေခၚေပးရဦးမယ္ တကတဲ အလုပ္မ်ားေနရတဲ႕ ျကားထဲ ေအးေလ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ
'ညီမေလးေရ အမ ဝန္ထမ္းအသစ္ကို သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္'
ငုရင့္ေရာင္ ေျပာေျပာဆိုဆို သြက္လက္စြာ ထြက္လာလိုက္တယ္
ကိုယ္က ျကာတာ ဘာမွ မျကိဳက္
ေဟာ ေတြ႕ပါျပီ မယ္မင္းျကီးမ ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႕ ရွပ္အကြက္နဲ႕ နားျကပ္တန္းလန္းနဲ႕ phေျပာျပီး ေထာင့္မက်ိဳးတဲ႕ ထိုသူမကို။
အင္း . . အေပၚကuniformဝတ္ထားျပီး ေအာက္က office စကပ္နဲ႕ ။ ဖိနပ္ျမင့္ျမင့္ကိုစီးထားျပီး လမ္းေလ်ွာက္ရင္ အေပၚလွန္ညွပ္ထားတဲ႕ ဆံပင္ေရႊေရာင္ေကာက္ေကာက္ေတြက ဖြားကနဲ ဖြားကနဲ။
ခက္ထန္ထန္ မ်က္နွာနဲ႕ မမ ကို သိုး ေငးျကည့္ေနမိတယ္။
'လာ ညီမ'
'ဟုတ္'
မမ ေနာက္က ခပ္သြက္သြက္ လိုက္ခဲ႕ရင္း အသက္ရႈမဝဘူး။
.
အလုပ္ေတြရႈပ္ရင္း ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေတြလည္း ေက်ာ္ကုန္ပါျပီ။ကိုယ့္ေရွ႕တည့္တည့္က မမ ကို ခိုးျကည့္လိုက္ေတာ့ သြယ္လ်လ် လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက laptop keyboardေပၚ ေျပးလႊားေနေလရဲ႕။
'ဟိတ္ ထမင္းသြားစားေတာ့ေလ'
ဆတ္ကနဲ လန္႕သြားတယ္ . . အမေလး အမရယ္ အသံကလည္း. . ဟူး
'ဟုတ္ကဲ႕ မဆာေသးပါဘူး'
ဟင့္အင္း မစားတတ္ပါဘူး လူေတြကလည္း အမ်ားျကီး
'မစားလို႕ဘယ္ျဖစ္မလဲ သြားစားျမန္ျမန္ အိမ့္. . သူနဲ႕အတူသြားစားလိုက္'
'ဟုတ္ကဲ႕ အမ'
'ဟုတ္'
ဟင့္ ဘယ္လိုျကီးပါလိမ့္ ျကာရင္ေသမယ္
ထမင္းလည္း ၂လုတ္ေလာက္ပဲ ဝင္တယ္ လူေတြအမ်ားျကီး ျဖတ္သန္းသြားလာေနတာ တစ္ကယ္ ျမိဳမက်ဘူး အဟုတ္. . .
ဟိုမမ သူေတာ့ ဘယ္နႏွနာရီမွ စားမလဲမသိ အခုေတာင္ ၄နာရီေက်ာ္ျပီေလ
အလုပ္လုပ္ေကာင္းဆဲ မမ က so smart😍
