Chapter Fourteen [][]
Life is short, don't stick yourself to those who can't even appreciate you, stick to those who appreciates you and makes you special every single day....
*This is not the end
This is not the beginning,
Just a voice like a riot
Rocking every revision
But you listen to the tone
And the violet rhythm
Though the words sound steady
Something empty's within 'em
We say Yeah!
With fists flying up in the air
Like we're holding onto something
Thats invisible there,
Cuz we're living at the mercy of
The pain and the fear
Until we dead it, Forget it,
Let it all disappear.*
(o_o)
*Woooaaaaah*
*Unat*
*Inat*
Ngayon na pala ang alis ni
papa..
Time check: 7:00 a.m.
Maligo na nga ako para maagang maka-alis kami ni
papa..
Pag-katapos kong naligo..
Nag-bihis na ako at bumaba para
maka-pag almusal..
Pag-kababa ko may nakita na akong 2 malaking
maleta..
"Anak kain na tayo para maaga tayong maka-punta duon." Papa
"Osige po pa." sabi ko
At kumain na nga kami ng
almusal..
Pagkatapos ay hinugasan ko na ang mga
plato..
Nang matapos na ako tinawag ako ni
papa..
"Faye, nag-stock na ako ng mga karne at gulay sa ref. at namili narin ako ng grocery kanina para may makain ka! kumain ka ha, huwag kang mag-papagutom." Papa
"Opo." sabi ko
"At isa pa lagi mong i-lock ang pinto huwag kang mag-papapasok ng iba bukod kina Reya, Aina at Lance." Papa
Papa talaga ang daming habilin para naman akong bata
nito...
Ay! wait.
teka teka..
Bakit pati si kumag na sali dito?
"Papa bakit kasama pa si Lance." tanong ko
"Ayaw mo nun para may mag-babantay sayo habang wala ako." Papa
Haay ewan!
Parang boto si Papa kay
kumag...
At nakangiti pa..
(^___^) ------> si papa to!
BINABASA MO ANG
Don't say I don't love you!
Roman pour Adolescentsby: Lemonflora What happens if you marked your words, but in the end you'll gonna regret it. Words like "Itaga mo pa sa bato, hinding hindi ako magkakagusto sayo".. hala.. paninindigan mo ba ang lahat ng nasabi mo? No one really knows wha...
