Chapter Thirty five [][]
*TOK TOK*
"Faye anak, bangon na at mag-aayos ka pa sa sarili mo." Papa
(O.O) ------> Oo na gising na ako!
Nagising ako sa katok ni Papa..
Time Check: 10:34 a.m.
Oo nga pala mag-aayos pa
ako..
Ang oras kasi ng Graduation ko ay 3:00 - 6:00 p.m.
ng gabi..
"Opo gising na po." sabi ko
At dali-dali akong naligoat pag-katapos ay nag-bihis muna ako ng sivillan para pumunta
ng parlor...
"Papa alis na po ako." sabi ko
"Osige dalian mo ha." Papa
At umalis na ako..
Dumiretso ako sa Salon at nagpa-ayos lang
duon...
Mga ilang oras din ang tinagal ng pag-papa ayos
ko...
Nang matapos na, umuwi na agad
ako...
Nagpalit ako ng damit na gagamitin ko sa Graduation ko
ngayon...
At nang matapos na akong
mag-palit..
Kinuha ko na yung toga ko at sabay alis namin
ni Papa..
Nang makarating na kami sa
School..
--WILBOURNE UNIVERSITY--
Dumiretso na si Papa sa Gym ng
School..
Duon kasi gaganapin ang Graduation namin at nag-stay lang ako sa kabilang building para hintayin ang pag-march namin papasok sa gym...
"Faye, buti nandito ka na." Aina
"Syempre kelangan maaga kasi ito na ang huli ng School life natin noh." sabi ko
"Okey! BESTIES HUG." Sigaw ni Reya
Mga adik tong mga toh..
At nag-group hug na kami..
"Walang iiyak ha." sabi ko
"Oo naman kasi kahit mag-tratrabaho na tayo syempre mag-kikita kita parin tayo." Reya
"Yup! No Good bye's tayo mga besties ko." Aina
*Sigh*
"Oh bakit na pa buntong hininga ka diyan." Reya
"Wala lang." sabi ko
"Tungkol kay Lance noh." Aina
"Oo." sabi ko
"Dahil ba sa pag-alis niya." Reya
"Hindi.. hindi ko lang alam kung naka-graduate na rin siya dun sa States." sabi ko
"Baka naka-Graduate na rin yon." Aina
"Sana nga." sabi ko
Haaays!
Time Check: 3:00 p.m.
Siguro mag-sisimula na...
At biglang nag-simula na nga..
Nag-march na kami papasok ng gym...
At nag-simula na ang Ceremony...
Hanggang sa umabot sa puntong sinabitan na ako ni Papa ng Medals dahil may awards din ako at
mga nag-pictures din sa amin...
Hindi parin ako masaya kahit na sabitan pa ako ng limang daang medals kung iniwan ka naman ng mahal mo..
Mahigit 4 na oras ang tinagal ng Graduation
namin..
At nang matapos na..
Napag-desisyunan naming mag-kakaibigan na i-celebrate ang Graduation namin sa Restaurant at syempre kasama si Papa...
Yun nga lang libre na niya sila at pati ako..
At pumunta na nga kami sa
restaurant..
--LEMON RESTAURANT--
Habang nakaupo kami at hinihintay yung inorder
namin..
Bigla kong naisip si Lance...
Hanggang ngayon nag-tataka pa rin
ako..
Sabi niya sa akin hindi niya ako iiwan hangga't nararamdaman pa niya na mahalaga siya sa
akin..
Pero bakit naman niya ako iniwan, wala naman akong sinabing hindi na siya mahalaga sa
akin eh..
Ang hirap sa kanya masyado siyang makasarili ang iniisip lang niya, ay yung
kapakanan niya...
Hindi man lang niya ako pinag-explain tungkol sa amin
ni Oren..
Nakaka-inis siya..
Pero kahit na naiinis ako sa kanya, mahal ko pa rin siya kahit pina-iyak niya ako na umabot na sa isang drum kaka-isip sa kanya..
Isa lang ang masasabi ko sa kanya...
PLEASE! DON'T SAY THAT I DON'T LOVE YOU... BECAUSE I DO LOVE YOU LANCE!
Watching the person you love leave is hard, but it's even harder remembering the times when they wouldn't leave your side...
Natatakot ako baka may iba na siyang mahal
duon..
*Sigh*
Nang dumating na ang mga inorder namin.. kumain na kami ng
sabay sabay...
✿ ⇨THE END⇦ ✿
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oyt! eto na po yung ending.. pasensya na kung panget! pakibasa na lang po yung AUTHOR'S NOTE for more informations.
HAVE A VERY VERY NICE DAY! SMILE :"D
BINABASA MO ANG
Don't say I don't love you!
Teen Fictionby: Lemonflora What happens if you marked your words, but in the end you'll gonna regret it. Words like "Itaga mo pa sa bato, hinding hindi ako magkakagusto sayo".. hala.. paninindigan mo ba ang lahat ng nasabi mo? No one really knows wha...