Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌌
Gecenin bir saati dışarıda dolaşan Jeon Jungkook,
Ve bir de ailesine sinirlenip evden kaçan, daha doğrusu kovulan Kim Taehyung.
Jeon Jungkook'un gözleri, bankta oturan gri sweatshirtlü gence takıldığında saat 23.12'ydi.
Jeon, Seul sokaklarında geceleri böyle sessiz olan biriyle daha önce hiç karşılaşmamıştı. Çünkü genelde Seul gençleri geceleri barlara gidip, kirli şeyler içerlerdi.
Jeon Jungkook özellikle viskiden nefret ederdi.
Bir an gençle tanışmak istedi. Aniden gelen cesaret ile, sokakların loş ışığında yüzü aydınlanan esmer gencin yanına gitti.
"Uhm, oturabilir miyim?"
Jungkook, esmer olanın yüzüne baktı. Esmer olan kalın ses tonunu inceltmeye çalışaraktan cevap verdi,
"Elbette, oturabilirsiniz." deyip, gülümsedi. Jeon'da ona gülümseyip, elleri cebinde bir şekilde yanına oturdu.
"Seni Seul sokaklarında ilk defa görüyorum."
Taehyung isimli genç, sorulan soru karşısında yüzünü Jungkook'a döndü. Sweatshirtünün kapüşonunu kafasından çıkardı.
"Geceleri dışarı çıkmam."
Jungkook, onun yüzünü inceledi. Minik burnu gerçekten sevimliydi. Fakat gözlerini süzmeye başladığında gözlerinin dolmuş olduğunu fark etti.
"Hey. Ağladın mı sen?"
Taehyung ağzını aralayıp biraz bekledikten sonra konuştu.
"Uhm, aslında şu an normal ben olsaydım başımdan savmak için hayır derdim, fakat demeyeceğim çünkü birileriyle konuşmaya gerçekten ihtiyacım var."
Jeon mimiklerini ayarlayıp, onun ruh haline büründü. Empatiyi seven bir yapıya sahipti.
"Yani ağladın. Neden? Anlat bana, seni dinlerim."
Taehyung gözyaşlarını sildi ve hemen ardından iç ısıtıcı bir şekilde tebessüm etti.
