"Let's break up." Hindi ko inaasahan ang mga katagang yan galing sa kanya.
"Why?" Tinitigan ko sya sa kanyang mga mata.
"I run out of love. I'm sorry."
We've been together for 4 years and I never thought that this day will come that he'll be sorry for it.
"No, don't say that. You shouldn't be sorry just because you run out of love." Iniwas ko ang mga mata ko sa kanya dahil alam kong pagnagsalita pang muli ako ay tutulo na ang mga luha ko. "You're just being honest of what you feel so don't be sorry for saying those words."
Hinawakan nya ang magkabila kong pisngi at pilit na hinarap sa kanya. Kasabay nun ay ang pagpunas ng kanyang hinlalaki sa mga luha kong walang tigil sa pagtulo.
"You are the best thing that happened to me and I never thought that this will come to an end." Niyakap nya ako kaya mas lalong nagsiunahan sa pagtulo ang mga luha ko.
"I'm sorry." Kasabay ng mga katagang yan ay narinig ko rin ang mahina nyang paghikbi.
Ilang minuto pa ang lumipas bago ako at siya tumigil sa pag iyak.
"I only have one favor to ask. Can we start all over again... before everything falls apart?"
![](https://img.wattpad.com/cover/169087393-288-k605065.jpg)
BINABASA MO ANG
Before Everything Falls Apart
Short StoryHow will they start all over again when they knew that it will end up in falling apart?