He's my Professor

Chapter 6: Words of Manang

Adrianne's POV

I woke up feeling something so cold na nakahawak sa kaliwang kamay ko, nagulat ako beyond seeing a guy holding my hand. He's napping at the side of the bed kaya naman hindi ko makita ang mukha niya.

I carefully sat on the bed at dahan-dahan ko'ng tinanggal ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Doon ko lang napagtanto na wala ako sa kama ko, yet I am in a stranger's bed!!

I checked my clothes at nakita ko'ng ibang damit na ito na pang-lalaki. I checked my undies and I almost jumped out of the bed ng makitang iba na ang suot ko!!

"Goodmorning Adrianne.." Narinig ko'ng bati sakin ng lalaking nasa gilid ng kama.

I faced him at nagulat ako ng makita kung sino siya. "SIR KEITH!??"

"Goodmorning.. How are you?" He's face were so pale, same as his lips. Teka, bakit parang sobrang satisfied ng itsura niya!? Don't tell me naka-score siya sakin? NOOO!!

"T-teka, bakit ang lalim ng eyebags mo Sir!? Anong nangyari kagabi, huh!?" I shouted habang nakaform ng cross yung fingers ko.

"Pinuyat mo kasi ako kagabi ta--" I didn't let him finish at nakita ko nalang na nakahawak siya sa labi niya na nagdudugo.

Yes, sinuntok ko siya. Pero mahina lang yun and I'm sure na hindi naman puputok kaagad yung labi niya dahil sa suntok ko. Besides, kanina ko pa napansin yung dugo na yan.

"Sh*t sir! Sorry!!" Sabi ko then I approached him, hinawakan ko yung mukha niya then I felt his temperature. Parang pwede na magluto ng itlog!

"Sir ang init mo! Bakit mainit ka? Nilalagnat ka po ba?" Sunod-sunod ko'ng tanong. I placed my hands on every part of his face, including his neck dahil sobrang init niya!

"Never mind me, ikaw, how are you feeling? Okay kana ba?" He asked habang binabale-wala yung nararamdaman niya. I can sense na tinatago niya lang yung nararamdaman niya.

"Sir I'm okay, don't worry about me. Pero ikaw Sir? Are you okay?" I asked habang hinihipo parin yung mukha niya.

"Stop calling me 'Sir', wala tayo sa school so just call me Keith." Sabi niya.

"Umm.. Okay.. Keith" I smiled sweetly.

Nag-smile din siya but I'm not contented, feeling ko talaga ay masama ang pakiramdam niya. "Okay ka lang po ba? May masakit ba sayo?"

"I-I'm okay. Me-medyo masakit lang yung u-ulo ko.." He said at humasak siya sa forehead niya, he's massaging it like a pro.

"Come here po sa bed, humiga ka po dito." Sabi ko then tinulungan ko siyang humiga sa kama, nakahawak ang mga kamay ko sa mga kamay niya.

I was shocked dahil bigla nalang naging sobrang mainit yung kamay niya, earlier it was so cold na parang humawak siya ng sobrang tagal sa snow.

When he was finally laying down, I placed my hands on his forehead then I massaged him hanggang sa makatulog siya ulit. I turned the air conditioner off at kinumutan ko siya.

"I'll prepare breakfast." Sabi ko sa sarili lo then went outside of his room. Wow, ang laki pala ng bahay niya! Paano ko ngayon mahahanap yung kitchen?

"Ma'am Adrianne, tama?" Muntik na akong mapatalon ng biglang may humawak sa balikat ko, I'm surprised to see a lady probably on her 70's smiling directly at me.

"O-opo" Sagot ko.

"Ano ang hinahanap mo ma'am? Comfort room ba?" She asked na habang nakangiti padin. Nakakahawa naman yung smile niya, ang cute niya tuloy!!

"Hinahanap ko po yung kitchen," I said. "Ipagluluto ko po kasi si Keith eh."

"Talaga? Halika, tutulungan na kita." Before I could even speak ay naglakad na siya palayo, sinundan ko nalang siya. Nakakatakot siya tignan pero she have a good personality, I can tell that.

We reached the kitchen then nagstart na siyang kumuha ng utensils para sa pagluluto, I can't help but to be so excited dahil for the first time ay may kasama na ako magluto.

Before she opened the stove ay nagsalita siya, "Boyfriend mo ba si Mason, huh hija?"

"Huh? Sinong Mason po?"

"Si Keith. Boyfriend mo siya nuh?" -Manang

My eyes literally widened dahil sa tanong niya, tapos yung expression niya sobrang kinikilig pa. Grabe naman siya, parang nasa 20's lang yung attitude niya eh.

"H-hin--"

"Talaga hija? Boyfriend mo siya? Nako, ang galing talaga pumili ng babae ni Mason." She said at nag-smile ulit siya sakin. She didn't even give me a chance to clarify things.

Hinayaan ko nalang siya then nagstart na siyang magluto, she said na panuodin ko nalang daw siya dahil ayaw niyang mapagod ako.

"Hija, alam mo bang napakaswerte mo?" She said habang nakafocus sa niluluto niya.

"Huh? Bakit naman po?" I asked habang nagtataka.

"Ikaw palang kasi ang babaeng naiuuwi ni Keith dito sa bahay niya, at akalain mo'ng sobrang nag-aalala siya sayo?" -Manang

"T-talaga po? Siguro po dahil student niya ako." Sagot ko tapos nag-smile ako ng malaki.

"Hindi lang yan, alam mo ba hija.." She flipped the vegetables at tumingin siya sakin ng seryoso, "Lagi ka niyang kinukwento sakin."

I felt a sudden skip of a heartbeat, tapos biglang tumibok ng mabilis yung puso ko upon hearing what Manang said.

"S-seryoso po? Ano naman po'ng sinasabi niya?" I don't know why pero I got really interested ng marinig ko yung mga sinasabi ni Manang.

"Wag mo'ng babanggitin 'to kay Mason ha, pero..."

Nagkwento siya habang nagluluto. I can't help but to listen to her carefully, every words of her marks in my heart. Feeling ko ay totoo lahat ng sinasabi niya, at sana ay totoo nga.

Tapos na siyang magluto without me noticing it, na-prepare niya na nga yung plate eh. May decorations pa.

"Hija.." She held my hands with her hands at tumingin siya directly sa mga mata ko, "Itatak mo sana sa puso mo ang mga narinig mo galing sa akin, at ikaw na ang bahalang gumawa ng paraan."

I shook my head then I hugged her, "Thankyou po Manang, pero wala pa po ako'ng plano. I'll go with the flow po muna."

I felt her smile at my back, I caressed her back at bumitaw na ako sa pagkakayakap. "Dadalhin ko na po 'to sakanya. May gamot po ba kayo para sa lagnat?" I asked.

She walked papunta sa isang cabinet then she handed me a medicine tablet, "Ito hija, aalis na ako at hinahanap na ako ng anak ko sa bahay namin."

I smiled at nagpaalam na ako sakanya. I walked my way papunta sa room ni Sir and to my surprise, natutulog padin siya.

Naalala ko nanaman tuloy yung mga sinabi ni Manang, totoo kaya yun? I'll probably make a way para malaman kung totoo nga ang mga yun.

I'll keep your words, Manang.