Zawgyi
သူသာေရွ႕မဆက္ခဲ့ရင္ က်ေတာ္ဘဝေပးလိုက္ရမွာမဟုတ္ဘူး။သူ႔ရဲ့ႏူးညံ့မွုၾကားမွာေမ့ေမ်ာခဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ့္အမွားပင္။
ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ခ်စ္သူေတြထက္အဆင့္ေတြကေက်ာ္လြန္ေနၿပီေလ။
မေန႔ကမွခ်စ္တယ္ေျပာတယ္အခုေတာ့က်ေတာ္ကသူ႔အိမ္ေပၚကိုေရာက္ေနၿပီေလ။
ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္မပါတာေၾကာင့္အျပင္က ေလႏုက ကိုယ့္အသားကိုလာထိေတာ့ေအးမိသည္။ ေဘးက jungkook ကအိပ္ေနလိုက္တာမ်ား
သူေၾကာင့္တညလုံးအိပ္မရသည့္အျပင္နာက်င္မွုေတြကတစီတန္းတည္းေပးၿပီးသူက်အိပ္နိုင္လိုက္တာဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ပင္ သူ႔ကိုထုပစ္လိုက္ခ်င္သည္။
လက္ေကာက္ဝတ္ကိုေအးစက္ေနေသာလက္နဲ႔လာဆြဲလိုက္တဲ့ jungkook ေၾကာင့္ ခဏတာလန႔္သြားသည္။
"ဆက္အိပ္ဦးေလ အခ်စ္"
"မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ jungkook"
"ဒါအခ်စ္ရဲ့အိမ္ပဲေလ ဘယ္ကိုျပန္မွာလဲ"
"ဒီေန႔မင္းသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲရွိတယ္ေလ"
"အဲ့ဒါဘာျဖစ္လို႔တုန္း"
"ေတာ္ၾကာ ငါ့ကိုၾကက္ဥေတြနဲ႔ေပါက္ေနဦးမယ္"
"ဟား ဟား"
႐ုတ္တရပ္ထရယ္လိုက္တဲ့ jungkook ေၾကာင့္ jimin မ်က္ႏွာဆူပုတ္သြားသည္။
jungkook သည္ jimin ကိုဖက္လိုက္ကာ။
ပုခုံးသားကိုအနမ္းေပးလိုက္ရင္း
"စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ အခ်စ္ရယ္ ကိုယ္စီစဥ္ၿပီးသားဒါေၾကာင့္ အိမ္မွာေအးေဆးေဆးေန"
ဘာသာျပန္မေျပာေနလိုက္မိသည္။အင္းေလ jungkook မွာတခုခုရွိေနလို႔ေတြးပူေၾကာက္ေနမဲ့သူမွမဟုတ္တာ
ယုံၾကည္မိသည္ jeon jungkookဆိုတဲ့လူသားကို....
jimin ဘာေတြေတြးပူေနလဲဆိုတာကိုသိေနတာေၾကာင့္ ဘာမွမေမးမိဘဲေနလိုက္မိသည္။
မွန္ေပၚတြင္ကိုယ့္ရဲ့ပုံကိုၾကည့္မိေတာ့
အလြန္ကိုယုံၾကည္မွုရွိေသာ မ်က္ႏွာတခု
ခပ္ပါးပါးေလးျပဳံးလိုက္မိသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
The Boy2
FanficJungkook ဘဝထဲကို ဝင်လာတဲ့ကောင်လေး... မိဘတွေမရှိကြတော့နောက်ပိုင်းဘဝက ရေစုံမျောသလိုဖြစ်နေတဲ့ Jimin ဘယ်အရာမဆိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ပဲတွေးတဲ့သူနဲ့ ...ထိုကောင်လေးတို့တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ font - Unicode & Zawgyi
