[PL]
Family/trochę smutne (szczęśliwe zakończenie), ta bo przecież co to za ff z Batfam bez lekkiej depresji 😕
...Let your heart be light
From now on
Our troubles will be out of sight
Here we are as in olden days
Happy golden days of yore
Faithful...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wesołych Świąt! I czego się tam na święta życzy ;)
~ Rozdziały będą krótkie, ok. 300-600 słów. Co dzień od 23 - 27 XII po jednym.
Tutaj oni obchodzą święta, jakby nie było widać xD
To chyba podchodzi trochę pod smutny ff... Sorry jeśli postaci wydają się trochę OOC, miałam taki pomysł więc tak zrobiłam. A, i niekiedy mogą nasuwać się pytania: dlaczego tak?
Bo mi pasowało do historii.
~~~<<<|¦®¦|==|¦®¦|==|¦®¦|>>>~~~
23 XII 2018
~~~<<<|¦®¦|==|¦®¦|==|¦®¦|>>>~~~
- Hej, Żółtodziobie!
Komisariat policji w Blüdhaven, mimo dużego poruszenia jakie panowało, znajdowało się tam może dwunastu funkcjonariuszy. Dick odwrócił się w kierunku, z którego pochodził dźwięk. Amy Rohrbach, jego partner, stała koło drabiny, trzymając szare pudło pod pachą, kolejne trochę mniejsze drugą ręką. Plecami podpierała choinkę, która niebezpiecznie przechylała się w kierunku podłogi. W kilku krokach doskoczył do niej, szybko stabilizując zielone drzewko.
- Myślałam, że będę musiała wziąć wyczarować skądś megafon.
- Sorry.
- E tam, jest w porządku.
Detektyw postawiła oba pudła na podłodze, kilka kolorowych bombek potoczyło się w kierunku biurek. Jeden z młodszych policjantów potknął się o którąś z nich, świąteczny wieniec z jemiołą wylądował na głowie biednego chłopaka.
- Co? Mam ci dać buzi? Wstawaj, Johnson!
W głównej sali zadudnił głos komendanta. Philip Addad stał na platformie łączącej obie kondygnacje schodów, przedramiona zwieszone za ozdobną barierkę. Kilka osób zaśmiało się, Johnson czerwony z zawstydzenia też miał uśmiech na twarzy. Ktoś pomógł mu wstać, czarne włosy wpadały do oczu. Próbował zdmuchnąć je z twarzy, ale nieszczęsne kosmki wciąż wracały na miejsce. W końcu zrezygnowany zgarnął je za ucho.
