Canim cok sıkkın. Duygularım birbirini kovaliyor ve biri digerine karışıyor. Ruhum allak bullak. Öfkeliyim, kahroluyorum. Aklim bir olaydan diğerine atliyor. Üzgünüm...Boguluyorum. sonra sonsuz bir şükran duyuyorum neye oldugunu bilmedigim. Yüzümü alev basiyor, yaniyorun ve utanıyorum. Yuregim kaniyor, butun bedenim ürperiyor, donuyorum. Kisacik zamanlarla aklim bedenimi terkediyor, gidip gidip geliyor. Her gelisinde sorular soruyor, bugune kadar sorulmamis. Cevabini alamayinca tekrar gidiyor ve baska bir soruyla geri dönüyor. Bu nasil birsey bilemiyorum ! Ama galiba yaradan benden hesap soruyor. Evet evet vicdanim yargiliyor beni. Hesaba cekiliyorum. Yargilaniyorum. Daha dogrusu baskalarinin hesabi , onun adina odeyecegim tek hesap. Ama bildigim su ki. Tanri dilegimi kabul etti. Hesabim bu dunyada gorulecekti ve ben gunahimi ogrenecektim, ve ogrendim gunahim aşktır hemde sonsuz aşk ,karsiligi olmayan tek tarafli bir aşk...
Y.UÇAR
