"Yoo Jeongyeon!!!!!"
"Tr. Tae ကလည္း ျဖည္းျဖည္းေအာ္ပါ😞😞"
"နင့္ရဲ့ အျပစ္ကျဖည္းျဖည္းေအာ္စရာလား???
ျကည့္စမ္း အမွတ္ေတြကို😡😡"
Taeyeon ေဒါသထြက္ကာ ဖိုင္တဲြတစ္ခုကို📁
Yoo Jeongyeon ဆီကို ခ်ေပးလိုက္သည္။
ေဒါသဘယ္ေလာက္ထြက္ေနသလဲဆိုတာ
မ်က္နွာတစ္ခုလံုးနီရဲကာ အျမဲျပံုးေနတတ္တဲ့
နႈတ္ခမ္းေလးက အခုေတာ့ တင္းတင္းေစ့ထားသည္။
Yoo Jeongyeon ကေတာ့Taeyeon
ထိုသို့ျဖစ္ေနသည္ကို ေျကာက္သည္မေျပာနဲ့။
မ်က္နွာမွာ စိုးထိတ္ေနတဲ့ အမူအရာေတာင္
မေတြ့ရ။
ထိုသို့ေသာ အျပုအမူေတြက သူ့အတြက္
ရုိးေနျပီေလ။
ဖိုင္တဲြကို လွန္ကာျကည့္လိုက္သည္။
Korea_ 13 မွတ္
English_ 25 မွတ္
Maths _ 27 မွတ္
Chem_ 14 မွတ္
Phys_ 28 မွတ္
Bio _ 30 မွတ္
(ေလွ်ာက္ေရးထားတာမို့ မွားသြားရင္ မီးအားနည္း)
တစ္ဘာသာမွ ေအာင္တယ္ဆိုတာမရွိ။
ေအာင္ရင္ Yoo Jeongyeon တို့ ရာဇဝင္
ရုိင္းသြားမွာေပါ့။
အခုလို လပတ္ေတြမွာ မေအာင္ေပမဲ့
ေနာက္ဆံုးစာေမးပဲြမွာေတာ့ ေအာင္သား။
ေအာင္တယ္ဆိုလို့ အမွတ္သြားမေမးနဲ့။
ေအာင္ရုံေလးတင္ကပ္ျပီး ေအာင္တာ။
"ေတြ့လား?? ကိုယ့္အမွတ္ကို 😠😠"
"ဟုတ္ ေတြ့ပါတယ္ 😞😞"
မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ့ လုပ္ျပအံုးမွ။
မဟုတ္ရင္ ငါ့ကိုရုိက္ထုတ္လိမ့္မယ္😁😁
"ဘာလို့ ေအာင္ေအာင္မေျဖတာလဲ???
ဥာဏ္ေကာင္းရဲ့သားနဲ့ နင့္ကိုေတာ့
တစ္ခုခုလုပ္အံုးမွပါ"
"ဗ်ာ!! Tr. tae က်ေနာ္ကို
ဘာလုပ္မွာလဲ???😨"
"ေဂါက္!!!✊✊"
"ငါလုပ္ရင္ေတာ့ ေသေတာ့မယ္။
ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း"
"ဟုတ္ကဲ့!!🤐🤐"
Yoo Jeongyeon ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္
zip ပိတ္ေသာ ပံုစံလုပ္ကာ ေနလိုက္သည္။
Tr. Tae ကေတာ့ ဖုန္းကိုယူကာ
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ့ စကားေျပာေနသည္။
"Hello!!ဆရာမ အထက္တန္းတတိယနွစ္
Aခန္းက Im Nayeon ကိုတစ္ခ်က္ေလာက္
လႊတ္ေပးပါ က်ြန္မရုံးခန္းကို"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္☺☺"
လွပေသာအျပံုးေလးကို ခ်ိတ္ဆဲြကာ
ဖုန္းခ်လိုက္သည္။သို့ေပမဲ့ ထိုအျပံုးေလးက
ျကာျကာမခံပါ။
Jeongyeonဘက္သို့ လွည့္လိုက္သည္နွင့္
တစ္ျပိုင္နက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ တည္သြားသည္။
YOU ARE READING
Not Equal{Complete Fic}
Romanceအခ်စ္ဆိုတာ တူညီဖို့မလိုပါဘူး။ တစ္ေယာက္ရဲ့ အခ်စ္ေတြကို... တစ္ေယာက္က...... ျမင္တတ္ဖို့ပဲလိုတာ.... မဟုတ္လား??? twice fanfic... plz vote & comments.... And Thank you for reading my fic...😉😉
