საწოლიდან ზლაზვნით ავდექი და სარკეში ჩემი ანარეკლის შემეშინდა, შხაპი მივიღე და სკოლისთვის ჩავიცვი.-სად მიდიხარ?
-მზრუნველი დედიკოს როლი უნდა მოირგო?
-თუგინდა საერთოდ ნუ მოხვალ, ბოდიში..
-რისთვის? წუხელ რო კაიფში იყავი იმისთვის? თუ იმისთვის რომ სილა გამაწანი? იქნებ იმისთვის რომ კინაღამ ხელში ჩამაკვდი?
-ასე არ უნდა ელაპარაკბოდე დედაშენს ქალბატონო, ჩემი ბრლაი არაა, მჭირდება ეს წამალი რომ ვიარსებო.
-მაგას ნარკომანია ქვია და მართალი ხარ, ავადმყოფი ხარ.
-მოგკლავ..))
სახლის კარი გამოვიჯახუნე. სწრაფი ნაბიჯით გამოვედი და ავტობუსის გაჩერებისკენ გავიქეცი.
-სად ხარ?-მკითხა ჩემმა დაქალმა ტელეფონზე, აშკარად უკმაყოფილება ეტყობოდა.
-ავტობუსის გაჩერებაზე სიცოცხლე.
-მალე ქენი თორე დაიწყო გაკვეთილი.
-ჯანდაბა.. რაც შემიძლიაყველაფერს გავაკეთებ.-ავტობუსის განრიგს გავხედე, მალე მოვიდა კიდეც და შიგნით შევხტი თითქოს თუ დევხტებოდი უფრო მალე წავიდოდა. ნახევარი საათი დაჭირდა სკოლანდე მისვლას.. სიკვდილისთვის ვემზადები...
ავტობუსიდან სწრაფი ნაბიჯებით ჩამოვედი და სკოლისკენ გავქანდი, და უცებ ბრახ.. შევეჯახე ვიღაცას, თავი მეტკინა რომ დავვარდი, ძლივს წამოვდექი და ჩხუბის დაწყებას ვაპირებდი როცა დავინახე ვინ იყო და ვინატრე მიწა გამსკდარიყო და ჩავეტანე.
YOU ARE READING
🌸✨LigHt oF My LifE✨🌸(დასრულებული)
Fanfictionნორა და გუქი ადრე მეგობრები იყვნენ, მაგრამ ჯონგუქი გაიზარდა და მაგარი ტიპი გახდა, დროთა განმავლობაში კი დაავიწყდა ბავშვობის მეგობარი ნორა.. ყოველ შემთხვევაში ნორა ასე ფიქრობდა. მაგრამ ერთ დღეს ნორა შემთხვევით ტვინის შერყევას მიიღებს და ყველაფერ...