Love Sacrifices (Season 1)

Prologue

Prolouge
"Needs and Whys"

Someone's Point of View

Love.

A big and a dangerous word.

Nakakatakot 'no? Ang hirap niyon. Delikado. Napakadelikado magmahal. Dapat kasi hindi ko hinayaan ang sarili ko na mahulog sa kanya kahit na noong una pa lang alam ko na hindi niya ako kayang saluin.

Patience.

Another huge word.

Ang love hindi minamadali, kailangan natin ng mahabang pasensiya. Ng patience. Minsan kasi, nakakapagod na rin maghintay eh. Lalo na kung ikaw lang 'yong nagsisikap at naghihirap, samantalang siya nagpapakasaya..

Nagpapakasaya sa iba..

Sacrifice.

Sacrifice?

Love needs sacrifice. Kailangan nating magsakripisyo para sa kapakanan at nararamdaman niyo. Para sa ikabubuti niyo. Kung saan pa 'yong mas masakit, doon pa 'yong mas nararapat.

Be Strong.

Kahit anong mangyayari at kahihinatnan ng bawat desisyon mo, kailangan mong panindigan. Kailangan mong magpakatatag. Kailangan malakas at matibay ka kasi kung mahina ka, dapat hindi ka na lang nagmahal. Dapat hindi mo na lang sinubukan.

Space.

One of the lovers needs.

Lovers needs space. Lovers needs space para makapag-isip-isip. Pero,minsan sobra na eh. Nagi-isip nga, hindi naman pinapagana 'yong utak. Palagi na lang nararamdaman 'yong umiiral.

Hanggang saan kaya ako tatagal?

Stupid.

'Yong totoo, magkano sweldo ng tanga? Maraming empleyado eh. Isa na rin ako roon. Hindi ko rin alam pero bigla na lang akong napabilang doon.

I really love him damn so much and for you to know, It's a big damn mistake.

Tiring.

Nakakapagod na. Pagod na akong umasa. Pagod na akong sayangin pa 'yong luha ko. How stupid I am to love someone who can't love me back? Wala akong karapatang magalit kasi hindi naman niya 'yon kasalanan at alam ko namang may mabigat 'yong kadahilanan.

Tears.

I'm so exhausted to cry but why my tears keep on flowing? Bakit patuloy pa itong kumakawala at bumabagsak mula sa aking mga mata? Hindi naman 'yon worth it pero bakit, heto pa rin ako? Nakangiting nakatayo ng tuwid at matatag? Pinipilit kong itago ang sakit na nadarama ng puso ko.

Kaya ko pa ba?

Sana, kayanin ko.

Fight.

Ipinaglaban ko naman eh, pero talo talaga. Hindi dapat tayo aatras kung mahal natin ang isang tao but, sometimes kailangan na rin nating sumuko para sa sarili nating kapakanan. Lalo na kung wala rin namang kwenta 'yong pinaglalaban natin.

Leave.

Leave me. Leave me alone. All of you! Para ano pa? Sanay na rin naman akong maiwan eh. At saka pwede ba? Huwag na rin kayong dadating sa buhay ko kung aalis at iiwan niyo rin lang naman ako. Tama na! Ayaw ko na. Pagod na ako. Akala ko, for life na. 'Yon pala, pansamantala lang.

Wala talagang permanente sa mundo. Lahat nagbabago. Napakabilis magbago.

Thoughts.

Puro maling akala!

Pagdating sa pag-ibig, maraming bawal. Maraming mali! Maraming sana. Maraming gusto. Maraming akala. Pagdating sa pag-ibig, lahat walang kasiguraduhan. Hindi mo alam kung tatagal ka at kakayanin mo pa.

Basta sa huli, alam mo sa sarili mo na lumaban ka. Importante, you did your best.

Rest.

I want to rest.

Dadating rin tayo sa point na...

I don't want to rest just for couple of hours because I really want to rest.

Rest forever...

Rest forever until the day kung kailan, mahal ako ng lahat. Kung kailan, mare-realize nila 'yong value ko. Day when they will realize na may ambag pala ako sa mundong ito. Na may halaga ako. Isa pala ako sa mga taong nagpasaya't nagpangiti sa kanila. I wish na sana 'pag nawala na ako, ganoon 'yong mangyayari.

'Yon din 'yong araw na..

Wala akong iniisip at mga problema .

'Yon 'yong araw kung kailan ko tatapusin ang lahat.

Beautiful.

How beautiful? Ang ganda pala ng role ko sa mundo 'no?

Amazing.

How amazing? Imagine, nagpakatanga ako for over a lots of years.

Pati kaibigan mo, tinapon ka na.

Para akong basura. Tinapon na at wala ng may sinong magbabalak pa na damputin ako. Kasi kung mayroon man, itatapon pa rin nila ako sa lalagyan ko. Kung saan nararapat.

Sa basurahan...

Ayaw ko na.

Pagod na ako.

I feel so useless.

Cheers!

Cheers for those people who says, "It's okay. I understand. " smiling even with tears in their eyes. I am so proud because I am one of them.

I sacrificed.

Kaunting-kaunti na lang.

Kaunti na lang.

Kaunti na lang at puputulin ko na lahat. Puputulin ko na ang lahat ng nararamdaman ko para sa kanya.

'Yong pagtingin ko.

I will miss his smile.

His handsome face.

His endearment.

His corny jokes.

His hugs.

His kindness.

And I will really miss this feeling.

Can I let him go for our own sake?

Can I?

I can.

I promised him that I will do everything just to make him happy.

Just to make him smile.

Pero..

I didn't promise this one.

But, I will try to do this for him.

I love him damn so much.

Even it's a big mistake.

Kaya ko pa.

Kakayanin ko.

Napapikit ako at huminga ng napakalalim.

He's very important for me ang he played a special part into my heart.

Kaya ko pa hanggang sa dulo.

Hanggang sa sasabihin ko na.,

I did it.

I made the right decision.

I love you honey...