ÖLÜMLÜ AŞK

114 8 5
                                    

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım.Başucumda ise burak vardı.Ellerimi tutmuş ve kucağımda öylece uyuyakalmıştı.

....

Yarım saat sonra burak uyandığında bana ilk söylediği şeyler.''İyi misin Ada.Bak gerçekten özür dilerim.Böyle olacağını bilemezdim.''dedi.Bu duruma üzülmüştüm.Çünkü çok endişelenmiş gibi görünüyordu.Ayrıca gözleri de kan çanağına dönmüştü.Bir dakika burak benim için ağlamış mıydı.Ah kıymam ben ona ama.''Bir dakika sen ağladın mı?''dedim.Galiba bu sorum karşısında utanmıştı.

''Sana bir şey olacak diye ödüm koptu.Bir şey olacaksa da bunu benim sana yapmam...Koyardı''dedi.Ah ama ben bu çocuğu yerim.Bana bi şey olacak diye ödü kopmuş.Acaba bende ağlar mıydım?Benim de ödüm kopar mıydı?Birden aklıma annem geldi.Aman tanrım kesin meraktan ölmüştür.

''Annem.Onun haberi var mı?''diye sordum.''Şey ben on bir mesaj attım.''dediğinde.Korkmuştum acaba söylemiş miydi?Kesin annem beni öldürecekti.''Ne dedin''dedim.Merakla bakan gözlerle.''Burcuyla proje ödevi aldığınızı ve bugün onda kalacağını söyledim''dedi.''Annem ne dedi?''diye sordum hemen.''İzin verdi''dediğinde çok şaşırmıştım.Annem ve böyle birşeye izin vermek ha?

''Hastneden ne zaman çıkacağım?''diye sorduğumda.''Doktor iki gün istirahat etmen gerektiğini söyledi''dedi.İyi de ben eve böyle nasıl gidecektim.Burağın bana verdiği cevapla yine sesli düşündüğümü anladım.''Bizde kalabilirsin?''Aslında bundan başka çarem yoktu.Annem burcu yerine gecemi hstanede geçirdiğimi öğrenirse ona yalan söylediğim için bana çok kızardı.Tek temennim annemi arayıp projenin uzadığını ve iki gün daha burcu da kalmak istediğimi söylemekti.Evet.En mantıklısı buydu.

''Tamam.Ama annemle konuşup izin almam gerek.''dedim.Burak zafer kazanmışcasına sırıtıyordu.Ona ters ters baktıktan sonra telefonumu elime alıp annemin telefon numarasını tuşladım.

''Alo.Ada.Nasılsın kızım?''

''Şey.Anne.Burcu ile bizim ödevimiz uzadı da.İki gün daha onlarda kalabilir miyim.Burcu gelip benim okul ve ev kıyafetlerimi alacak''.

''Ada.Biraz abartmıyor musun.Hayır eve gel.''

''Ama anne.Ne olur iki güncük.Lütfeen.''

''Tamam ama seni arayacağım tel.açık olsun ona göre.''

Annemden izin almak sandığımdan da kolay olmuştu.Şimdi burcuyu arayıp kıyfetlerimi almasını söyleyecektim.Burcu tel.açtığında

''Alo.Burcu.Şimdi bizim eve git ve benim okul ve ev kıyafetlermi al.Ve sana mesaj atacağım adrese gel.Anneme de benim sende kalacağımı söyle.Buraya gelince sana herşeyi anlatırım.Öptüm.Bay''.Burcunun daha bir şey demesine bile izin vermeden bunları söyledikten sonra burcuya hastanenin adresini mesaj olarak attım.Ve burağa dönüp''İzin aldım''dedim.Burak tekrar sırıttı ve..

''Ben çıkış işlemlerini halledeyim''diyip odadan çıktı.Burak çıktıktan beş dakika sonra burcu odaya girdi.Elinde küçük bir bavul vardı.''Neler oluyor''.Diye sordu meraklı bakan gözlerle.Ona herşeyi anlattıktan sonra umuta bir güzel sövmüştü.Biraz sonra odaya burak girdi ve ''artık çıkabiliriz''dedi.Bende zaten üstümü değiştirmiştin.Burcuyla vedalaştıktan sonra burakla taksiye bindik.Ve eve doğru yol aldık.

....

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasında değil de ondan daha büyük ve daha güzel bir odaydım.Ama en kötüsü de yanımda burak yoktu.Dışarıya baktığımda hava karanlıktı.Ne yani akşama kadar uyumuş muydum.Ben bunları düşünürken içeriye hizmetçi girdi ve ''Burak bey bunları yemeniz gerektiğini söyledi.Kendisi muhakkak sizin yanınıza gelecekmiş''.diyip yanımdan ayrıldı.İşte buna hayır demezdim.Çünkü kurt gibi acıkmıştım.Yemeğimi yedikten sonra hizmetçi gelip tepsiyi aldı ve yanımdan gitti.Ama burak hala gelmemişti.Derken odanın kapısı açıldı.

Bu buraktı.''Kusura bakma işim vardı yanına gelemedim.''dedi.''Önemli değil.''dedim.Aslında suç bendeydi akşama kadar yatmıştım.''Film izleyelim mi?''diye sorduğunda''olur''. diye yanıt vermiştim.''O zaman sen seç''dedi.''Tamam.Sana zahmet filmleri bana getirir misin?''Diye sorduğumda hemen bana filmleri getirmişti.Filmlerin içinde en esrarengiz isimli olan bir film seçmiştim.ÖLÜMLÜ AŞK...

''Filmi seçtim''diye bağırarak CD yi havaya kaldırdım.Burak bunu gördüğünde gülümsemişti.''İyi seçim.En sevdiğim filmdir.''dedi.Ve CD yi DVD ye taktı.Filim başladığında burak ışıkları kapatıp benim yyanıma uzanmıştı.O rahattı ama ben değildim.Bari arkama yaslansaydım.Bu şekilde yatarak tavana bakmak daha kolay geliyordu.

''Burak.Yastığımı düzeltir misin?''diye sorduğumda ''Tabi ki hanım efendi''dedi.Beni birden kucaklayıp arkamdaki yastığı düzeltip beni oturur hale getirmişti.Ardından da ''Çok hafif ve miniciksin''demişti.Bu söylediği karşısında ağzımı açmayacak kadar utansamda teşekkür edebilmiştim.

Filmde bir öpüşme sahnesi çıktığında o kadar utanmıştım ki daha fazla oraya bakamayarak dönüp burağa bakmıştım.Burakta bana.Aynı anda birbirimize bakıp aynı anda da birbirimize''Utandın mı?''diye soru sormuştuk.

...Film bittiğinde burak yanımdan gitmişti.Benimde o kadar çok karnım ağrıyordu ki.Daha fazla bu acıya dayanamayıp kendimi uykunun kollarına bırakmıştım...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 19, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÖLÜMLÜ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin