Masked Boy -KSJ-

9-Hastane

LEE Jİ:Jung Woo kaza yapmış...
                             ...........

Son hatırladığım o hazırladığım süsler, kurabiyelerin pastaların o cezbedici kokusu ve bu son nefesimi vericekmişim hissi veren o söz ; Jung Woo kaza yapmış!"

Şu an nerde,napıyo,neler düşünüyo,üşüyo mu, ona yardım eden var mı...?

Bu sorular şuan kafamın içinde dolanan tek şey.Hiç bişi düşünmüyorum.Düşünemiyorum.Şuan etrafımda Jung Woo 'nun yanına gitmemi engelleyenler, beni sakinleştirmeye çalışanlar,iyidir merak etme diye avutanlarla dolu.Ama sadece onu yanımda isterken o neden burda değil..?

Onları sakin olduğumu ikna ettikten sonra yukarıda boş bi odada dinlemek istediğimi söyledim.Onlarda çıkmama yardım etti.Lee Ji de beni yalnız bırakmadı.Hadi ama!! Hep yanımda birisinin olmasına gerek yok.Ve sinirimi içimde tutamadım.

Y/N:Yaaa ciddi misin!!? Sadece dinlenmek istiyorum.Yalnız kalmak istiyorum.Lütfen git Lee Ji.Lütfen.

LEE Jİ: Emin misin?Bak. Sana dürüst olucam.Seni iyi tanıyorum. Sen sinirlendiğinde veya üzüldüğünde içine atıyosun.Ve üzüntün sinirin dışarı gösterdiğinden çok daha fazla.Buna eminim.Ve bunlada kalmıyor.Ne birine bağırıyosun ne küfür ediyosun ne de kızıyosun.Hiç kimseye zarar veremiyosun.Sadece kendine zarar veriyosun.

Y/N:Evet.Ben ne kimseye kızabilirim ne de zarar verebilirim.Gücüm sadece kendime yetiyo.Kendime zarar veriyorum çünkü dayanamıyorum.Anladın mı? Dayanamıyorum !

Bu son sözü söylerken sesim kısıldı.Ve ağladığımı farkettim.Sadece yalnız kalmak istiyorum.O bağırmamdan sonra utançtan Lee Ji'nin yüzüne bakamaz oldum.Başımı eğdim.Lee Ji yüzümü elinin arasına aldı ve yüzüne bakmamı sağladı. Ve şu sözlerş söyledi.

LEE Jİ: Hazırlan.Çıkıyoruz.
dedi ve odadan çıktı. Ben bi kaç dakika öylece durdum.Çünkü ne dediğini anlamadım.Sonrada bi bildiği vardır diye hazırlandım. Hazırlanıcakta pek bişeyim yoktu zaten.Çantamı ve telefonumu alıp çıkıcaktım ki Lee Ji kapıda beni bekliyomuş.

LEE Jİ: Şimdi o çantayla telefonu bana ver.Ben arabaya geçicem. Sende kimseye farkettirmeden gel.Seni bi yere götürücem.

Lee Ji'ye söz geçirmek imkansızdı. Hiç bişey diyemezsiniz.O der ve yaparsınız. Bende dediklerini aynen yaptım.

Arabaya bindiğimde nereye gittiğimizi sordum.Tabi bizim gizli Lee Ji'miz cevap verir mi? Hayır. Tek cevabı "gidince görürsün". Bende kafamı yan cama çevirdim. Tabi bende rahat durumuyum. Kafamı Lee Ji'ye çevirdim ve şunları söyledim. " GODONCO GORORSON!!"
Lee Ji'de ilk önce bana baktı.Sonra yola baktı.Sonra eliyle saçımı karıştırdı.Bende tabi ona karşılık bile vermedim.Çünkü şuan canım kankama trip atıyodum.Böyle gereksiz trip sebeplerim vardı.

Lee Ji bi hastanenin otoparkına girdi.

Y/N:Niye bura... Yoksa -sa .. Jung Woo bu-burda mı...?
derken kekelemeye başladım.Elim ayağım titremeye başladı.Buna hazır değildim.O şu anda ne durumda bilmiyorum. Ve bana nasıl davranıcak hiç bilmiyorum. Tek düşündüğüm umarım beni görünce mutlu olur. Umarım onu yalnız buraktığım için bana kızgın veya üzgün değildir.Onu ne kadar özlediğimi farkettim.Ve yine gözlerşm doldu.Ben hiç bu kadar ağlamazdım. Jung Woo naptın sen bana..?

Lee Ji arabayı parketti. Ben alelacele kemeri çözerken Lee Ji elimi tuttu ve gözlerimin içine baktı. Elime baktı , titrediğini ve terlediğini farketti.

LEE Jİ: Y/N. Bana bak. Lütfen. Şimdi sakin ol. Derin nefes al. Bende şuan Jung Woo'nun nasıl olduğunu bilmiyorum. Bizi nasıl bişi bekliyo yukarda hiç bi fikrim yok ama lütfen sakin ol. Şimdi arabadan inicez ve sakince yukarıya çıkıcaz ve sende yanımdan ayrılmıcaksın.Söz mü küçük hanım?

Y/N:B-ben zaten sakinim.Sadece bi an önce yanına gitmek istiyorum.

LEE Jİ: Tamam.Sen burda dur ben kapını açıcam

Y/N:Off pekii

Lee Ji kendi kemerini çözdü ve kapısını açıp çıktı.Arabanın diğer tarafına geçti ve kapımı açtı.Kemerimi çözdü ve kapıdan çıkarak çıkmama izin verdi.Bende kapıdan çıktım ve kenarda onu bekledim.Oda kapıyı kitleyip yanıma geldi. Beraber yukarı doğru gidiyoduk.Ben o dediklerini umursamadan Lee Ji baktım ve koşmaya başladım. Lee Ji arkamdan Y/N !!! diye bağırdı ama arkamı bile dönmedim.

Hastanenin girişindeki kadına Jung Woo nerde diye sordum.Şuan herkesin bana bakmasını umursamadım.Şuan tek amacım sevgilimin yanına gitmek.Kadın adı ararken bende kapıya bakıyodum.Lee Ji'nin çabucak gelme ihtimalide beni korkutuyodu.Kadın "3.kat 203 numara" dediği anda kendimi asansörlerin önüne attım ikiside yukarı kattalardı.Asansörlerin ikisinede bozulurcasına basıyodum.Ve birinin Y/N!! diye bağırmasıyla korktum ve kim olduğunu biliyodum.Yani kim olduğunu tahmin edebiliyodum. Çokta zor değildi.Kafamı kapıya doğru çevirince Lee Ji'yi görmemle merdivenlere doğru koşmam bir oldu.Var gücümle koşmaya başladım.Arkamdan dur diye bağırıyodu ama onu duymuyodum.

Dayan sevgilim. Geliyorum. Ne olursa olsun bi daha bırakmamak üzere yanına geliyorum...
 

Evet biraz uzun bi zaman oldu.Okul yüzünden pek aktif olamıyorum. Elimden geldiğince yeni bölüm eklemeye çalışıcam. Sizi daha güzel bölümlerle karşılamak istiyorum Sizi seviyorum💜😊