"အန္တီ"
"ေအးငါပဲ Yoongiအလုပ္သြားၿပီမဟုတ္လားငါမင္းနဲ႔ေျပာစရာ႐ွိတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါအန္တီ"
"မင္းငါေျပာတဲ့ကိစၥစဥ္းစားၿပီးၿပီလား"
"ဟို......ကြၽန္ေတာ္"
"ေတာ္ၿပီငါဘာစကားမွမၾကားခ်င္ဘူး မင္းအခုခ်က္ခ်င္းဒီအိမ္ကထြက္သြားေပးပါ"
" ဒီအိမ္က..."
"မင္းအိမ္ဆိုေတာငါသိပါတယ္ အိမ္တန္ဖိုးေရာေလ်ာ္ေၾကးေရာေပါင္းၿပီးမင္းကိုငါ သိန္း၃ေထာင္ေပးလိုက္မယ္ မင္းထြက္သြားေပးပါ"
"ဒါကြၽန္ေတာ့မိဘေတြထားခဲ့တဲ့ေနာက္ဆံုးအေမြေလးပါကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ထားခဲ့ရက္မွာလဲ"
"အဲ့တာေတြငါမသိခ်င္ဘူးမင္းေလ်ာ္ေၾကးယူၿပီးထြက္သြားေပးပါ ဒါပဲငါေျပာခ်င္တယ္"
"အန္တီအဲ့လိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔ကြၽန္ေတာ့မိဘေတြထားခဲ့တဲ့အိမ္ကိုကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုထားခဲ့ရက္မွာလဲ"
"ဒါဆိုလဲငါ့သားအိမ္ျပန္လာေအာင္မင္းလုပ္ေပးပါ"
"😢😢😢😢မရက္စက္ပါနဲ႔အန္တီရယ္ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ"
"ဘာမွလာမေျပာနဲ႔ငါမၾကားခ်င္ဘူး မင္းငါ့သားနဲ႔အျမန္ဆံုးလမ္းခြဲေပးပါ ကဲငါျပန္မယ္"
Yoongiအေမျပန္သြားေပမယ့္Jiminခံုေပၚမွာပဲစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ေနမိတယ္ အေတြးေတြကေယာက္ယက္ခတ္ၿပီး ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိလဲျဖစ္ေနတယ္
"Hyungရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့႐ူးေတာ့မွာပဲ"
Yoongiအလုပ္ေရာက္တာနဲ႔မျမင္ခ်င္းဆံုးမ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရတယ္
"Good morning Yoongi Oppa"
"မင္းမ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရတာနဲ႔မနက္ခင္းႀကီးကစိတ္ပ်က္ဖြယ္ျဖစ္သြားတယ္"
"Oppaကလဲ မေန႔ကဘာလို႔မလာတာလဲ"
" ငါ့ဘာသာမလာတာမင္းအပူပါလား"
"အပူေတာ့မပါဘူးေပါ့ဒါေပမယ့္ ကိုနဲ႔လက္ထပ္မယ့္သူဆိုေတာ့စိတ္ပူရတာေပါ့"
