Rüya

14 3 3
                                    

Dört yıl önce
"Yarın lisenin ilk günü çok heyecanlıyım" dedim anneme. "Evet heyecanlı olduğunu biliyorum ama şimdi yatmazsan daha ilk günden geç kalacaksın derin" dedi, annem şefkatli bir ses tonuyla." Tamam patron"dedim elimi asker selamı verir gibi yapıp ve merdivenleri çıkarak odama geçtim. Yatağa yatmak yerine balkona çıkıp yıldızları izlemeye başladım. Mutsuz, çok mutlu ya da heyecanlı olduğumda hep balkona çıkıp yıldızları izlerdim. yıldızlar bana babamı hatırlatıyordu. Ben yüzünü bile hatırlamayacak kadar küçükken ölmüştü. Hep neden öldüğünü merak ederdim ama annem bana söylemezdi. Onu araştırdım ama hiç bir iz bulamadım. Balkondaki sandalyede oturmuş bunları düşünürken esnedim uykum gelmişti. Gökyüzüne baktıkça gözlerim acıyordu. Bir kaç saniye gözlerimi dinlendirmek için kapadığımda, sanki korku filminden sıçramış gibi karanlık ve soğuk bir koridordaydım. Koridorda yürümeye başladım. "Allahım ne kadarda uzun git git bitmiyor" dedim fısıltıyla karışık bir ses tonuyla. Yürümekten canım çıkmış bir haldeyken bir ses "derin" dedi sesin geldiği yöne doğru baktım ama kimse yoktu yere çöktüm ve "gaipten sesler duymaya başladım yeter artık nerdeyim ben çıkmak istiyorum buradan" diye bağırdım, gözümden yaşlar süzülürken ama az önce duyduğum ses daha da gürleşmiş bir şekilde tekrar "Derin" dedi. O zaman anladım duyduğum ses gerçekti hemen yerimden kalktım ve göz yaşlarımı silerken sesin geldiği yöne doğru koştum bir erkek olduğunu anladığım kişi sanki onu bulabileyim diye sürekli adımı bağırıyordu. Sonunda bir kapının önünde durdum elimi kapının koluna götürdüm ve kısa bir tereddütten sonra kapıyı açtım. Karşılaştığım manzara beni dehşete uğrattı. Çok az yemek verildiği belli olan yaklaşık elli yaşlarındaki bir adam, elleri ve bacakları zincirlenmiş bir şekilde karşımda duruyordu. Kısa bir şoktan sonra hemen ona yardım etmek için yanına koştum. Ama adam "zamanımız" yok dedi kararlı bir ses tonuyla sanki ona karşı bir sıcaklık hissetmiştim ama bu çok farklı bir histi anlatamıyordum. Bir anda heryer sarsılmaya başladı karşımdaki adam "Hayır uyanıyorsun" dedi endişeli bir ses tonuyla ve aceleci bir şekilde konuşmaya devam etti. "Derin kendini korumalısın sana zarar verecekler gücün artık açığa çıkacak onu kendini korumak için kullan" kısa bir duraksama- dan sonra "derin ben aslında ö-" cümleyi  tamamlayamadan kendimi bir anda yine balkonumuzda yıldızlara bakarken buldum. Ben afallamiş bir şekilde etrafa bakarken yanımda olduğunu bile fark etmediğim annem" kızım nasıl bir kabus gördün öyle sesin alt kata kadar geliyordu " dedi telaşlı bir ses tonuyla." Nasıl bir kabus gördün acaba" dedi benden cevap bekleyerek. "Bilmiyorum" dedim anneme "hemde hiç bilmiyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 25, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yıldızlar  Kadar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin