Chapter 4: Bad Day

202 5 0
                                    

Chapter 4: Bad Day

Kaila POV

Katulad na nga ng morning routine ko maaga ako nagising as in ang aga pa gurl. 5:00 akong nagising samantalang mag start yung class ko 7:30. Dba ang galing, gusto kung ipikit ang aking mga mata pero hindi na talaga sila matutulog hayy ang buhay naman... Naisipan ko munang bumaba patungong kusina para kumain man lang ng Apple. Habang naglalakad ako patungo sa kusina may narinig akong ingay. Parang ingay ng, waattdapakkk ingay ng tao. OHHHMMMMYYY Di kaya may taong nakapasok sa bahay namin sa  ganitong oras o di kaya mamatay tao. Hay kaloka ka kaila kung ano-ano ang iniisip mo makapunta nga don. Pumunta ako sa kusina ng walang ingay ang maririnig mo kundi hininga ko hahaha... May nakita akong bat sa gilid ko. Gusto mo malaman bakit ko nilagay diyan ang bat kasi in case of emergency. At tama ako emergency nga, dali-dali ko iyon kinuha at dahan-dahan akong pumunta sa kanya. Habang pupunta ako sa kanya at laking gulat ko lang kasi humarap siya sa akin at ang sunod kung ginawa ay sumigaw hahah nakakaloka diba nagdala akong bat pero hindi ko naman nagamit ang nagamit ko lang ay ang bibig ko kaya.....









"Kyyyyaaaaaaahhhhhhhh" sigaw ko ng malakas.




"Waaaaahhhhhhhh" sigaw rin niya.


"Sino ka hah! Bakit ka nandito sa bahay namin! Tatawag akong pulis"


"Ahh kas----"



Hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita kasi sinipa ko agad ang mukha niya. Teakwondo kaya toh, black belt pa. At natumba siya sa sahig buti sa kanya yan hindi niya ito bahay. At tumayo na man siya.

"Can I expl----"

Hindi na rin niya natapos ang sasabihin niya at narinig ko lang na may taong pababa ng hagdan, baka si mom to nilingon ko ang taong pababa ng hagdan at hindi nga ako nagkakamali si mom nga. Nagising kaya siya.

[Otor: Obvious? Ba Kaila may tao ngang pababa dba alangan naman multo dba?!?!]

[Kaila:Pano mo nasabi? Hahah joke lang ms. Otor]

[Otor: Gusto mo ba patayin kita dito sa story na ito! Hah!!]

[Kaila: joke lang naman eh. Hayblad ngyon si ms. Otor oh. May period kaba?]

[Otor: Yahhhh! Gusto mo away hah! Bumalik ka na nga sa kwento]

[Kaila: Okay]


Dali-dali akong pumunta kay mama para ipakita ang magnanakaw pero tumawa lang si mama pati yung abnormal na lalaki. Na weirdohan ako sa kanila bakit sila tumatawa seryoso akong nakatitig kay mama at namansin niya na ang kaniyang anak na seryoso natitig sa kanya at bigla nawala ang tawa sa kanyang mga labi. May sasabihin si mama pero inunahan ko na siya.

"Mom! Bakit kayo tumatawa hah! Seryoso ako sayo mom, magnanakaw siya ma, tumawag tayo ng pulis mom"

Tumatawa na naman si mama may sinabi ba akong katawatawa para tumawa siya ng ganyan. Hay na babadtrip na ako diko na kaya.

"Maaaaaaaa! Ano ba tatawa ka na lang ba diyan"

Hay salamat seryoso na ang kanyang mukha.

"Anak, hindi siya magnanakaw."

"Eh, ano yung ginagawa niya Ma!"

"Kumukuha siya ng pagkain sa ref kasi nagugutom raw siya nagpaalam siya sa akin anak" pagpapaliwag ni mama sa akin

"Sino po sya Ma, anong ginagawa niya dito sa bahay natin!?"

"Anak, Siya si William anak siya ng friend ko sa States. Remember ur tita dana and tito erick."

"Yes I remember them, but mom why this boy doing here. Don't tell me mom"

"Yes anak, dito siya muna titira si william hanggat hindi pa babalik ang tita at tito mo"

Tumingin ako kay william at ngisihan ako. I rolled my eyes. Hindi ko kaya na meron titira dito sa bahay. Okay lang naman meron pero dapat hindi lalaki,  babae sana.

"Why ma? Why here? Wala na bang ibang matitirhan yang lalaki iyan" sabay turo sa kanya.

"Bakit Kai, natatakot siguro kang main-love sa akin noh?" sabay wink, yuuckk nakakadiri.

"In Your Dreams!"

"Anak, wala na siyang matitirhan except sa atin alam mo naman dba Super close kami ng tita mo, kaya intindihin mo hah, it just temporary Kai" sabay hawak sa braso ko.

"Okay, but mom promise me"

Huminga muna siya bago magsalita at.....

"Okay anak, ano iyon"

"Hindi niya ako gugulohin dito"

"Hindi naman kita guguluhin eh, kasi hindi pa tayo close pero kung tatagal na ako dito tsaka na kita guguluhin" sabay hawak sa tiyan niya kasi natatawa na siya.

Really??? Meron bang nakakatawa doon?!?!

"Pano mo naman na sabi hah? Just my mom said earlier it's just temporary at expect ko na na hindi tayo magiging close noh?!"

"Did you really trust your mom said earlier hah!"

sabay lapit niya sa aking mukha. As in sobrang lapit na talaga. Hindi ba niya nakikita si mom nandito agad akong tumingin sa paligid pero wala si mom. Baka bumalik na siya sa kwarto ang aga pa kasi eh. At tumingin ulit ako sa harap laking gulat ko na lang kasi magkatapat na ang aming ilong at bibig isang kilos magkikiss na talaga kami nitong william na ito. Ano ba balak niya hah. Pero infainess ang ganda ng mata niya ang taas ng ilong niya at ang pula ng mga labi niya. Hay ikaw talaga kaila kung ano-ano ang mga iniisip mo. Agad ko naman shang tinulak.

"What you're doing boy hah! At ano ang ibig mong sabihin??!!"

"Ang slow mo talaga kai, ang ibig kung sabihin is dito na ako titira hanggang matapos ang school year" -William

"Whatttttt! You're lying jerk!" -Kaila

"Did you call me jerk!?" -William

"Bingi kaba!?" -Kaila

"At isa pa" -William

"What???????"

"Doon ako mag-aaral kung saan ka nag-aaral ngayon."

"Seriously????? Sa kadami-daming paaralan dito sa pilipinas sa school ko pa talaga"

"Ayaw mo ba nun, Araw-araw muna akong makikita at araw-araw na din kita makikita. Sabay tayong papasok at sabay din tayong uuwi"

"FC mo noh!?!"

"FC? Ano yan"

"Feeling Close mo noh?!"

"Close naman tayo diba?!"

"Eh? Kailan? Makabalik na nga sa kwarto"

"See you babe"

Babe? Anong nakain niya. Hay makapunta na nga sa kwarto. Nakahiga na talaga ako sa aking malambot na kama. Inaantok na ako sana maganda gising ko mamaya sana hindi ko siya makita sana tulog pa siya mamaya sana hindi siya papasok. Sweet dreams kai!

[A/N: at yan lang nabitin ba kayo dibale mas gagandahan ko pa next chapter. Mag votes and comment kayu guys para maganahan si otor mag update ng UD.

Once Again Thank You For Reading this chapter. May God bless you...

THE BAD BOY'S OBSSESSIONWhere stories live. Discover now