Lütfen başladığınız tarihi yazınız.
🍀🍀🍀
Koşar adımlarla ara sokaktan çıkıp caddeye çıkmak istiyordu. Ama umduğu gibi olmadı. Kısık kısık gelen inleme seslerine aldırış etmeden duramadı. Sesin geldiği yere doğru temkinli adımlarla ilerledi. Çıkmaz sokak olduğunu fark etmesi uzun sürmedi ancak o durmadı. Sese doğru gittiğinde yerde yatan bir adamla karşılaştı.
Soğuktan mı yoksa acıdan mı titrediğini kestiremese de ona yardım etmek istedi. Vicdanı susmuyordu aksi halde. Etrafını kapalı kapüşonundan görebildiği kadar kontrol edip adama yaklaştı. Üzerine göz gezdirdiğinde karnındaki yarasını fark etti. İnlemelerin azaldığını fark edince nabzını yokladı. 1,2,3...nabzının düzgün olduğunu anlayınca adamı yavaşça doğrultmayı denedi.
Adam hafifçe gözlerini açmaya çalışsa da acısından sadece aralayabilmişti. Aralı gözlerinden sadece üzerindeki kapüşonu ve ağzındaki bez parçası olan birini görebildi. Bilinci gidip gelsede zar zor konuşabildi.
“Ben...”sadece tek bir kelime söylemeye gücü yetmişti. Kuruyan boğazını temizleyip tekrar denedi ”Yardım et.” Son gücünü de konuşmaya harcadığı için gözlerini kapatıp kendini karanlığa teslim etti.
Kadın bir an ne yapacağını kestiremese de adamı süzerken fark edemediği detayı yerdeki kimliği görünce ancak fark edebilmişti. Bu adam polisti! Yere düşen kimliği alıp silahına bakındı. Az ilerisinde duran silahı görünce gidip onu almıştı. Emniyetini kapatıp beline soktu. Kimliğini de cebine sokup yerdeki adamı kaldırmaya çalıştı. İlk denemesinde sonuç alamasa da ikincide kaldırmayı başarmıştı nihayetinde kendi de 40 fırın ekmek yemişti. Şimdi hakkını vermeliydi.
Ara sokaktan çıkıp onu ana caddeye çok yakın bir yere bıraktı ağzına bağladığı bezi çıkartıp yarasına baskı uyguladı. Ardından cebinden çıkarttığı telefonla ambulansı aradı. Adresi tarif edip kapattı. Son kez yaralı adama bakıp arkasını döndü. Adamdan uzaklaşırken bir kez bile dönüp arkasına bakmadı. Cebinden çıkarttığı telefonu yanından geçtiği çöp konteynırına fırlattı. Köşe başına geçip olayları izleyebileceği ama fark edilmeyeceği bir yer buldu. Yaklaşık on dakika sonra ambulans ve bir polis arabası gelip yaralıyı aldı. Ambulans kadının önünden geçip giderken ifadesiz gözlerle ambulansın gidişini izledi.
“Umarım.”dedi. “Umarım iyileşirsin ve bir daha karşılaşmak zorunda kalmayız.” Ardından orayı terk etti.
Ama bilmediği bir şey vardı. Adam iyileşti, ama bu son karşılaşmaları olmadı.
🍀🍀🍀
Yayın tarihi: 15.12.2018
Düşünceleriniz benim için çok önemli. Lütfen oy ve yorumlarınızı bırakmadan geçmeyin.
Esen kalın.
