Lily

Lily. Mała i bezbronna. Codziennie rano patrzyła w lustro. Przyglądała się swoim wielkim niebieskim oczom i długim blond włosom, których matka od lat nie pozwalała ściąć. Patrzyła na swoją drobną sylwetkę i na paluszkach podchodziła do ogromnej szafy, aby znaleźć ubranie, które będzie na niej idealnie leżało. Przecież musiała być idealna. Kiedy w końcu takowe znalazła, schodziła na dół, do jadalni, po długich krętych schodach. Na stole czekało jak codzień śniadanie. Matka i ojciec, jak zwykle, patrzyli na nią z pogardą. Codziennie dostawała to samo, kiedy jej rodzice zajadali najdroższe frykasy. Zawsze zjadała wszystko. Przecież musiała być wzorem... Matka odprowadzała ją do pokoju. Zanim zamykała drzwi na klucz zawsze powtarzała te same słowa: "Wszystko czego pragniesz może stać się magiczną historią." Tyle. Na tym kończył się jej kontakt z rodzicami. Matka schodziła po schodach i żyła w swoim świecie, zupełnie innym niż świat Lily. Nie raz dziewczyna próbowała zacząć rozmowę... Szkoda, że tylko w swojej głowie... Jej usta były zbyt delikatne, żeby wydobyć z siebie choćby sylabę. Wszystko działo się w jej głowie i czterech ścianach małego pokoju. Bała się. Bała się wszystkiego co poza zamkiem, lecz jednocześnie tak bardzo tego pragnęła... Słyszała głosy w swojej głowie. Codziennie powtarzały "Nie idź tam!Zostań tutaj. Tutaj jest bezpiecznie. Tam, w ciemności, kryją się potwory.", lecz serce podpowiadało inaczej. Jej wyobraźnia pozwalała jej na wszystko. Wyobraźnia była całym jej życiem. Historie, które nigdy się nie zdarzyły i pewnie nigdy nie zdarzą zapełniały całą przestrzeń jej niewielkiego pokoju. Jest jeszcze rzecz, która była dla Lily jedyną informacją o otaczającym ją świecie. Okno. Małe okienko w jej pokoju znajdujące się tuż nad jej perfekcyjnie pościelonym łóżkiem. Codziennie przez nie patrzyła, lecz jedyne co widziała to ciemny las, ciągnący się poza horyzont. Każdego dnia nie traciła nadziei, że odkryje coś nowego, ale powoli świrowała. Jej umysł przestał logicznie myśleć i fikcja myliła jej się z realnym światem. Przez 15 lat zamknięta w wieży. Jednego jednak była pewna. Musiała uciec...