CHAPTER 1

68 1 0
                                    

isang araw sa kagubatan ng Palawan may isang grupo ang naninirahan doon. sila ay mga bampira, mga bampira na Hindi pumapatay ng tao ang tanging kinakain lamang nila ay dugo ng hayop lingid sa kaalaman nila Na pinaghahanap sila ng masasamang bampira Sina Magnos .

Isang napakasamang bampira Si Magnos gusto niyang hanapin ang ibang mga bampira upang maging kasapi nila.

..............................................

Sa bayan ng Sherela payapang naninirahan ang mga lobo doon .
Ang mga lobo ay hindi masasama. sa katunayan sila pa nga ang nagpoprotekta sa ating upang hindi tayo Masaktan ng mga bampira .

Isang araw isang propesiya Ang bigla nalamang na dumating.

'Napakalakas .... napakalakas .....
sa grupo ng mga bampira isang lalaki ang iluluwal sa pagsapit ng tagong buwan .. ang lalaking ito ay dala dala ang markang magliligtas kanyang mga kalahi ...mga bampira..

isang babaeng lobo naman ang iluluwal Sa pagsapit rin ng tagong buwan .. Siya rin ay may aking kakayahan na magliligtas sa mga lobo. Dala dala naman niya..ang markang sumisimbolo sa pagmamahal ng isang ina.

Silang dalwa ay magiging mortal na magkaaway

at isang gabi isang dugo nalamang ang magwawagi ..

ngunit ng dahil sa kanilang pagmamahalan magbabago ang lahat.

Manuel Pov.

Andidito ako ngayon Sa gubat na ngangaso kase Kami ng mga kasamahan ko.

Mapayapa lang ang Pamumuhay namin dito sa kagubatan Hindi man kami Sing yaman ng iba ay masaya naman kami Dahil magkakasama kaming magkakapamilya.

Nakakita ako ng Baboy ramo kaya agad ko itong Hinabol.

"Lagot ka saking baboy ramo ka". wika ni manuel sakanyang sarili .

Takbo lang ako ng takbo hanggang sa naabutan kona yung baboy ramo .

sa wakas nahuli narin kita may maiuulam na kami mamayang gabi .

-lingid sa kaalaman ni manuel na may nakasunod na pala sakanya....isang bampira-

"Ahhhhhhhhhh!!!!!!! "sigaw ni manuel.

Ramdam na Ramdam niya ang pagbaon ng isang pangil sakanyang leeg.

"TULONG".. sigaw niya pa.

Napakainit Napakainit ng aking kalamnan Para bang may mga likido na dali dali na Kumakalat sa katawan ko.

"Huwag mo akong patayin". wika ko .

"Bakit naman kita bubuhayin pa?". tanong ng bampira na nasa harapan niya.

"Marami pa akong Pangarap sa buhay".wika ko habng hinihingal unti unti na kaseng tumitigil sa pagtibok ang aking puso.

Agad naman na kinagat ng bampira ang kanyang kamay at pinatulo ang dugo niya Sa bibig ni Manuel.

Nahimatay si manuel kaya di niya na nalaman ang sunod na pangyayare.

------------------------------------------------------------

"Gising Kana Pala aking kaibigan ".wika ni magnos kay manuel.

"Anong ginawa mo sakin?". nagtataka kong tanong .

"Binuhay ano ba sa tingin mo". walang ganang wika ni magnos.

"Salamat Sa iyong Pagligtas saakin salamat dahil hindi mo ako pinatay".pagpapasalamat ko sakanya.

*Hindi man lang alam ni Manuel na kaya siya Nabuhay ay dahil sa Bampira na siya*

"Ako nga pala si magnos". malamig na wika niya.

Imortal Where stories live. Discover now