Red Rose (SLOW-UPDATE)

Chapter 1: Mission Failed

8 year's ago...

Red Rose 

Tahimik akong naglalakad sa Rio Vermode's building, habang pinagmamasdan ang paligid na nadadaraanan ko, Masyadong malaki ang building na ito, Nilibot ko ang paningin ko at namangha, Ngayon palang ako nakapasok dito at ang mission ko dito ay magpanggap na impleyado ng Vermonde's Company, Nakakasagirudo akong wala makakakilala sa akin lalo na at nakasuot ako ng uniform nila. Maraming agents na nakabantay dito masyado silang mahigpit. Kailangan kong makuha ang files ng Rio company at nakakasigurado akong andun ang mga detalye sa gaganaping auction.

I stopped, isang sigaw ang narinig ko mula sa likod ng pader ng mahabang sa pasilyo na ito. Malakas ang kutob ko na may nangyayaring hindi maganda sa loob ng silid na iyon. Boses iyon ng isang lalake. Isang nagmamakaawang boses.

Natapat ako sa isang pinto. Isang sigaw ulit ang umaalingawngaw. Should I open this freakin' door? Shit. Hindi dapat ako nangingialam dito, I shouldn't open this door! Pero mas nangingibabaw ang curiosity ko. Damn this! curiousity kills a cat. Pinihit ko ng dahan dahan ang doorknob. 

The moment I got in at the back of the door fear washed over me, The long room was not well it. Ang nagbibigay lang ng liwanag ay ang maliliit na bintana sa dingding. Dahan-dahan akong pumasok sa loob.

"Please... don't kill me! I am telling the truth..." nagsusumamong wika ng isang boses. Dalawang  duguang lalake ang nakita ko. Nagtago agad ako sa tabi ng isang cabinet na malapit sa pintuan. I winced when another voice cried. His voice was muffled it was not hard to tell he was gagged.

Bang!

Isang putok na baril ang nagpatahimik sa isang lalake. Apat na lalake ang nakahandusay sa sahig habang isa ay pinapahirapan, wala itong nagawa kundi ang sumigaw, namimilipit ito sa sakit.    Unti-unti na rin ako nakaramdam ng boredom, bakit ba ako nandito? Hindi ito ang mission ko. damn!  I decided, kailangan ko nang umalis dito. It's a waste of time. This is boring. Dahan-dahan kong tinungo ang pinto palabas. 

"Please... don't this to us!" .

 "Should I rearrange your face with this fvckin' shovel then?.. what do you think?" Napahinto ako sa kinatatayuan ng masiko ko ang isang vase. Na ikinalingon ng isang lalake sa akin.  Oh shit. Napalunok nalang ako, His eyes turned to slits. hindi siya lumingalinga sa kwarto. Alam niya na agad kung nasaan ako.

"Who the fuck are you? and what the fuck are you doing here?" he growled, I know he's pointing a gun on me. Ramdam ko nang dumampi ang dulo ng baril sa sentido ko. I grin, "none of your bussiness.." malamig kong sabi, nanatili parin ako sa posisyon ko. Until he pulled my hair na ikinainis ko. No one can do that to me! Pero hinayaan ko lang siya sa ginawa niya. I try to calm myself. I wont give him the pleasure.

"Who are you?!" galit na tanong nito, he pulled my hair harder. Marahas niya akong isinandal sa pader. I couldn't move beacuse he zereod are distance. Mas nakita ko ang kabuuan ng mukha niya, hindi ko maiwasan humanga sa kanyang itsura, He got this messy fashionable dark hair, matangkad, matangos ang ilong, manipis at mamula-mula ang labi and those eyes, mysterious brown eyes.. and Holy shit of cheese cake! I can't deny the obvious that he's damn hot. Kailan pa ba ako naging descriptive sa itsura ng isang lalake? shit!  ngayon lang.