Does FOREVER exist?

Chapter eight: Met his Mom

-Class Hour-

"Honey Tejada Mr.Principal is looking for you."sabi ni Teacher. Niligpit ko agad gamit ko at lumabas ng classroom.

-Office-

TOK ! TOK!

"Come in." narinig kong sabi ng principal.

"Anu pong maipaglilingkod ko?" tanong ko habang papsaok ng office.

"Not me Hija..but Her.." sagot ni Principal at tinuro yung private room.

"Sige po..Thank you." I bow down and went to the private room.

 -Private Room-

Nakita ko yung isang babae na medyo matanda na but hindi halata sa hitsura nito.

"Magandang umaga po.."pagbabati ko.

"Same to you hija..Have a sit." sabi niya..Sumunod naman ako..But parang may kamukha siya? "Hi .. I'm Mrs.Suarez ,Jm's mom.." pagpapakilala nito.

"Ano po bang maipaglilingkod ko?" tanong ko.

Hinawakan Mrs.Suarez yung kamay ko.."Hija..didiretsohin na kita..I-i want you to break up with my son.."

"P-po.."

"Wala ako sa lugar para hilingin 'to sayo..but Please hija..for my son's sake.."

"Pe-pero...mahal ko po yung anak niyo.."

"Hija..please..—-My son have a heart disease , may butas yung puso niya..Iwant to bring him sa States para dun magpa-opera..but he refused kasi ayaw ka niyang iwan dito..As a Mother please—- I beg you , Let Go of my Son.." umiyak si Mrs.Suarez sa harapan ko.

God ba't kailangang mangyari 'to ? ..Napa-iyak nako. T_T

"Hi-Hindi ko po ka—-"

"Please Hija..I want my son to live longer..I love him so much...please..?" pagmamakaawa ni Mrs.Suarez.

"Pa-pag-iisipan ko po.." sagot ko..Nagulat ako ng bigla akong niyakap ni Mrs.Suarez..

"I'm sorry.." bulong niya. Hindi ko na napigilan napahagulgol nako ng iyak.

-Lunch Time-

Nandito ako ngayon sa rooftop ng school building..Nagpapahangin at pilit kinalimutan ang nangyaring usapan namin ni Mrs.Suarez kaninang umaga.

 *sigh*

I just wanna love you forevermore..

And I wanna hold you just like before..

And maybe someday we might just find our way..

And we can love forevermore..

Nag-ring yung phone ko.I checked it..

Jm's calling.. Sinagot ko yung tawag.

[ Moo , nasan ka ? pinuntahan kasi kita sa room niyo wala ka..]

Hindi agad ako nakasagot.. Ang taong kausap ko ngayon , ang tanging lalaking minahal ko at nagmahal sakin..Ang lalaking hindi ko kayang iwan but i need to..

[ Moo? Nandyan ka ba ? ]

" Ye-Yes hubby..Nasa rooftop ako ng building natin."

[ Sige moo.. pupuntahan kita jan..]

"Sige.."

*toot ~ toot ~ toot *

20 minutes later~

Dumating na si Jm.Pinunasan ko yung luha ko at pilit ngumiti.

"Hi Hubby..Napagod kaba?" tanong ko agad.

"Medyo..Moo , umiyak ka ba ? " tanong niya agad nung nakaupo na siya sa tabi ko.

"Hi-Hindi ahh..napuwing lng.."at pilit ngumti.

"Hmm..okay sabi mo ee..Kumain kana? Tara canteen tayo.. " tumayo siya but I pulled him back and Hug him. "Moo..may problema ba?" tanong niya habang yakap-yakap ko siya.

"Can we stay like this for a while Jm? " bulong ko. Lumabas na naman si Luha . Ang Tae. T_T

"Moo..kahit anug mangyari walang iwanan okay ? " bulong ni Jm.."I love you , Moo.." Napa-iyak nako.

"Lagi mo lang isipin..mahal na mahal kita Jm.." sagot ko at mas hinigpitan ko pa yung pagkakayakap ko sa kanya..

—

Magthree-three months na  kami bukas ~ at bukas ko rin gagawin ang hindi ko kayang gawin.Ayoko mang mangyari 'to pero kailangan.

Isang Linggo ko'tong pinag-isipan at gabi-gabi kong iniyakan.and now I realized mas gugustohin ko pang masaktan ang sarili ko kaysa mawala si Jm ng tuluyan sakin.Alam kong hindi niya ko maiintindihan sa ngayon but someday he will..