(Over)leven

6

De volgende dag voel ik me nog steeds ziek. Nog steeds niemand die het merkt.
De dag begint met de sessie pmt. dat is sport, en daar ben ik slecht in. Tijdens het sporten voel ik me al zwak en ik begin me stillaan ook duizelig te voelen. Ik verberg het echter en ga gewoon door. Even later gebeurt waar ik al bang voor was, ik val flauw. Ik hoor alles om me heen maar mijn beeld is zwart.
'Kiara?!', word er geroepen.
'Wat gebeurd er?", hoor ik van iemand anders, ik kan de stemmen echter niet plaatsen.
Ik voel dat ik gedragen word en even later weer achtjes word neergelegd. Waar ben ik? Ik heb geen idee.
'Neem haar bloeddruk op', hoor ik. Het gaat allemaal heel snel, ik denk dat er slechte enkele seconden voorbij zijn gegaan.
Ik voel druk op mijn arm en weet dat ze nu mijn bloeddruk af nemen.
Ik hoor iemand bezorgd zeggen dat het te laag is.
Ondertussen kom ik stillaan terug bij bewustzijn en zie ik allemaal gezichten om me heen; bekenden en onbekenden. Ik zie Sofie van mijn groep, Kobe de pmter, Liene van de ag en nog een paar gezichten die ik nog niet zo goed ken.
Ik ben zo in de war! Wat is er gebeurd?

Even later zit ik op mijn bed als de dokter binnenkomt. Het is nog maar de 2de keer dat ik haar zie maar ik merk nu al dat ze heel bezorgd om me is.
'Wat is er nou precies gebeurd, Ella?', vraagt ze terwijl ze naast me op mijn bed gaat zitten.
'Ik.. ik weet het niet zo goed.', antwoord ik onzeker.
'Volgens mij weet je precies wat er gebeurd is. Je bent flauwgevallen en je bloeddruk was veel te laag! Wat heb je gedaan?'
'Niks!', mompel ik een beetje overstuur.
'Wees nou maar gewoon eerlijk meid'
'Ik heb een overdosis genomen..', zeg ik uiteindelijk eerlijk.
'Dit ga je niet graag horen, maar ik ga je op code rood moeten zetten en verhoogd toezicht geven ivm de medicatie.'
Ik zucht wanneer ze de deur uit is en leg me neer op het bed. Ik heb spijt, veel spijt.