Hatırlıyor musun sevgilim
İlk arkadaş olduğumuzda bile kendinden uzak tutuyordun beni.
Okulda tek arkadaşın benken her teneffüs de giderdin, nereye olduğunu sorsam da hiç cevap vermezdin.
Kendinden uzak tutmaya çalıştıkça daha çok bağlanıyordum sana, sen ne kadar fark etmesen de.
Bir gün çok merak edip takip etmiştim, kütüphaneye girdiğini görünce sevinmiştim.
Ama küçücük aralıktan bir kıza sarıldığını görmüştüm.
Kalbim sanki bir damlaymış da, sen mürekkep damlatıp dağıtmışsın gibi hissetmiştim.
Acım sanki saniyelerle artıyordu, o kıza sarılışın tekrar tekrar sarıyormuş gibi hissetmiştim.
Okuldan göz yaşlarım akarken hızlı bir şekilde kaçmıştım. Kaç kişiye çarpıp düşmüştüm ama umursamadan okuldan çıkmıştım.
Göz yaşlarımdan bulanıklaşan görüntü hala aklıma geliyor bazen, ne kadar hızlı bağlanmıştım sana, farketmeden.
Kendimi toparlamak için olduğum yerde durup görüş alanımı bozan yaşları silmiştim.
Etrafımda göz gezdirdiğimde olan his bütün vücudumda kan yerine dolaşıyordu sanki.
Geri gitmek, sana ne kadar kızıp kırılsam da yanında oturmak kokunu çok az olsa da almak istemiştim o an...
------
