Hatırlıyor musun sevgilim
Seninle bir ev tutmayı istiyordum.
Aslın sana bu karardan pek bahsetmek istemiyordum çünkü senden çekiniyordum.
Biliyorum, evet sen benim sevgilim değilsin, bu yüzden senden çekiniyor olmam çok anlamsızdı.
Ama jeong-guk, biz artık eskisi gibi değildik. Yani.. sen değilsin.
Artık sana bakarken gözlerindeki parıltıları göremiyordum. Sen jeong-guk, bana aşkla değil boş gözlerle bakıyordun. İşte buydu gözlerine bakamayışımım sebebi.
Sen kabul etmemiştin aslında ama bir şekilde ikna ettim seni.
Eve çok eşya almamıştık.
Her gece o kızı getirip konuşurken ben sessizce ağlardım.
Her sabah gözlerim kırmızı olsa da sen hiç sormadın.
