9

369 25 4
                                    

~Didi POV~

Uiteindelijk gingen we uit de boomhut en naar binnen

Ik negeerde mijn ouders en pakte de brieven die ik altijd van familie krijg als ik jarig ben

Omdat ik in Amerika woon en mijn familie en Australië kun je moeilijk even langskomen voor een dag...

Ik had alle kaarten gelezen

Ik mis mijn familie zo erg...

Vooral mijn tweeling neefjes, die me altijd voor de gek houden maar wel altijd lief zijn

Ik las alle brieven met een glimlach totdat ik een rare brief kreeg waar met sierlijke letters mijn naam stond...

"Geachte verzorgers van Didi,

We zouden heel erg graag Didi weer willen zien. Calum is erachter gekomen dat Didi zijn tweeling is. Hij is zou haar ook graag willen zien. We weten dat jullie van Australië naar Amerika zijn verhuisd maar wij zullen alles betalen. Zouden jullie ons alsjeblieft willen bellen? Ons nummer is 0******

Groeten de familie Hood."

Ik las alles met grote ogen

Ik liet Rose ook de brief lezen, ze las hem ook met grote ogen

'Dus DE Calum Hood is je tweeling?' fluisterde Rose

'Denk het.' fluisterde ik terug

'Waarom hebben ze dit geheim gehouden?!' fluisterde Rose

Ik haalde mijn schouders op

Er kwam weer woede in me op komen

'MAM?! PAP?! KOM HIER!!!' gilde ik door het huis

Binnen 5 minuten stonden ze voor mijn neus

Ze keken me vragend aan

'WAAROM HEBBEN JULLIE FUKING 18 JAAR GEHEIM GEHOUDEN DAT DE FUKING CALUM HOOD VAN 5 SECONDS OF SUMMER MIJN TWEELING BROER IS?! JULLIE WERDEN ALTIJD BOOS ALS IK LOOG MAAR WAAROM LOGWN JULLIE DAN DAT IK ENIG KIND WAS?! JULLIE GAAN NU DE OUDERS VAN CALUM BELLEN DAT IK HUN OOK WIL ONTMOETEN!!' gilde ik

'Omdat we het geheim hielden? De ouders van Calum kon maar voor 1 kind zorgen dus wij hebben jou geadopteerd. En we dachten dat als je het zou weten het een slechte invloed zou hebben. En nee, we gaan hun niet bellen.' zei mijn vader simpel

'GA HUN NU BELLEN!!!' riep ik

'Nee.' zei mijn vader

Ik rende naar boven en pakte mijn koffer en deed er belangrijke spullen in

Kleren en 2 paar spullen

Alle kleren passen erin (ik heb een grote koffer, van 1 metee hoog, 70 cm lang en 10 cm breed)

Ik pakte nog een losse grote tas en deed er make-up, mijn laptop, mijn tablet, mijn telefoon, opladers, boeken, geld, papier, pennen, paspoort, rijbewijs en een borstel in

Toen ik alles had ingepakt kwam Rose naar boven

'Didi, wat ga je doen?' vroeg Rose

'Ik ga Calum zoeken en het huis uit.' zei ik

'Nee, niet doen!! Ik wil je niet missen.' zei Rose

'Rustig, we gaan wel gewoon samen naar het concert en ik ga tijdelijk wonen in een hotel.' zei ik

Rose knikte een beetje opgelucht

'Ik ga.' zei ik

'Nee wacht!! Ik ga mee.' zei ik

Ik knikte en Rose liep mee

Ik nam de brief van mijn ECHTE ouders mee

'Waar ga je heen?' vroeg mijn moeder

'Weg.' zei ik op een duh toon

'Nee, waar ga jij heen?' vroeg mijn moeder, nou ja "moeder"

'Gaat jou niks aan verrader!' zei ik en liep het huis uit

'Dit allemaal jou fuking schuld Rose, voordat ze jou kende was ze normaal.' zei mijn vader tegen Rose

'Nee, het is jullie fuking schuld, jullie logen de hele leven tegen me en ik mocht niet eens mijn leven leven!! Ga maar verder met jullie leven en verraad maar andere mensen maar laat mij en Rose eruit!!' zei ik en trok Rose mee

Toen we buiten waren was ik nogal opgelucht

'Sorry.' zei ik

'Waarvoor?' vroeg Rose

'Dat je daar bij moest zijn.' zei ik

'Het geeft niet. En jij kan er niks aan doen dat je ouders zo doen.' zei Rose

Ik knikte en gaf haar een knuffel

Ik ben echt blij dat zij me vriendin is

'Waar ga je eigenlijk wonen voor tijdelijk?' vroeg Rose

'In hotel de driehoek (ik wist geen andere hotel naam xD)' zei ik

'Oke.' zei Rose

10 minuten later waren we er aangekomen en in het hotel mag ik er zelfs wonen omdat ze het zo zielig voor me vonden

'Maar Didi, ik moet gaan...' zei Rose

'Oke jammer, misschien tot morgen?' vroeg ik

'Tot morgen.' zei Rose en ze gaf me een knuffel

Gelukkig hoeven we niet meer naar school want ze zijn geslaagd

Op zoekWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu