SB: Chapter 21

152K 2.1K 90
                                    

Walang pumapasok sa isip ko. ANEBEYEN. Sorry kung sabaw to' ah. 

Dedicated kay uhhmazinglouisse. Thank you sa pagiging fan ko! :) 

Vote/Comment? Thanks!

Enjoy! ;)

=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=

-CHAPTER 21-

Kathryn's POV: 

Ugh. Ang tagal ni Manong. Akala ko ba susunduin niya ko?! Eh asan na siya? =___________= 

*beep* 

Fr: Dad<3

Baby, wala daw si manong. May sakit. Sorry kung ngayon ko lang nasabe. Magpahatid ka nalang dun sa mga TAONG MAPAPAGKATIWALAAN, Okay? Di sa mga manliligaw mo. Mamaya kung saan ka dalhin. Ily. :* Take care. 

Shoot. Eh si Ria? nakita ko kanina nakaalis na siya ng school eh. Ugh. Eh sino lalapitan ko? Si Khalil? Sus. Eh iniiwasan ko nga yun eh. Anebenemenyen. =____________________= 

Nagulat ako ng may humintong black sports car sa harapan ko. Aba. Ano tingin mo saakin? may balak manalim sa sobrang kintab ng sasakyan mo? (___ ___") 

Unti unti niyang binaba yung window niya.... ^______- Guess who? Si Ledesma. Tinanggal niya yung shades niya tas ngumiti saakin. *DubDubDubDub* eh bat parang nagiinit yung mukha ko sa ginawa niya?! AAAAACK! Wala lang yan. Mainit lang talaga. TT3TT 

"Problema?" pagtataray ko.

"Wala naman... Ikaw ata meron? Di ka pa uwi? Or walang susundo sayo?" 

"Yung totoo? kalahi mo ba si Madam Auring?" 

Nag smirk naman siya.

"Ano? tara sabay ka na?" 

Napakamot naman ako sa ulo ko. Tch. No choice. Lord, naman po eh. Bakit ba siya pa?  Tssssk. Umikot ako at sumakay na sa kotse niya. Kewl. Nagulat ako ng medyo nag lean siya sa gilid ko. Muntik na kong atakahin. Se-seat belt-an lang pala ko. Pagkasuksok niya nung seat belt saakin nag smirk muna siya.

"Namumula ka, Ms. Del Valle." 

Inirapan ko lang siya. UUUUGH. -_____________-" Hangin! akala mo kung sinong pogi. Bakit hindi b-- AISH! hindi siya pogi. HINDI. Okay? (_____ _____"") 

-------------------------------------------------

Daniel's POV: 

Ang tahimik nitong babae sa tabe ko. Dinadala pa rin niya kaya yung problema niya? Pero grabe ah. Parang kahapon di niya ko inaya mag lunch. Akala mo may amnesia eh, taray. Pero di bale di ako magsasawang makasama siya. Sungitan pa niya ko ng sungitan wapakels. 

"Uy. Uy dito na tayo." tas tinanggal ko na yung seat belt niya. 

Napatingin naman siya nun saakin tas saka lang niya na-realize na nasa tapat na kame ng bahay nila. Bumaba na ko at pinagbuksan siya ng pintuan. Lumabas na siya. Bago siya pumasok sakanila ngumiti lang siya tas nagtuloy- tuloy na sa loob. Di man lang nilakihan yung smil--- Ay! oo nga pala! *smirk* may kinuha akong papel sa loob ng kotse ko. Drinawing ko pa to'! EFFORT. Hahaha! 

Nakabukas yung bintana nila sa living room kaya tinawag ko siya.

"Kaaaaaaaath!" 

napatingin naman siya. Nag mouth siya ng words na "Umuwi ka na nga! Bye!" tas tumalikod siya ulit kaso sinitsitan ko siya. Napalingon nanaman siya saakin ng nakataas ang kilay. Bigla kong tinaas yung papel at tumawa ng mahina. Kumunot lang yung noo niya tas "Bye! ingat ka." tas sinara na niya yung bintana nila. Pumasok na ko ng kotse ko. Sus. Waepek ba yun?

Okay lang. At least naihatid ko siya sa pangalawang beses. :) 

--------------------------------------------------------

Kathryn's POV: 

Pagsara ko ng bintana... napangiti ako bigla. Ewan ko din kung bakit pero parang nangingiti talaga ako. 

"Uhm... Ma'am? Ano po bang nakakatawa sa sinabe ko? kanina pa po kasi kayo ngiting ngiti eh..." 

sa sinabeng yun ni Ate tinanggal ko agad yung ngiti ko tas umayos ako ng tayo.

"H-ha? a-ahh w-wala po. Hehe. Nangiti lang naman... At opo kumain na po ako. Sige po." tas tumakbo ako papanik. EEEEEH. Nakakahiya! >////< 

=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=

Oh wala munang epal diyan ah. KathNiel yan. Walang eps. HAHAHA! 

---simplengbabae:***

She's back. (KathNiel fanfic) FIN.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon