Umudum yoktu. Oturduğum bu ıssız parkın salıncağında ıslanmayı umursamıyordum. Yanımdaki hareketlenme ve burnuma gelen yumuşak kokuyla yanıma döndüm. Ağlıyordu. Benim yapmak isteyip de cesaret edemediğim şeyi özgürce yapıyordu. Yüzünü inceledim istemsizce. Pürüzsüz ve ıslak. Gözyaşları bağımsızca yanağından süzülüp ıslak zemine düşüyordu. Gözleri... Gözleri hayatımda gördüğüm en zarif şeydi. Sanırım onu izlediğimi fark etti ve yanımdan usulca ayrıldı. Umuyorum ki bir daha göreceğim seni. Ceylan gözlü çocuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RAIN |taekook|
FanfictionO yağmurlu günden sonra tüm defterlerime gözlerini resmettim.
