Chapter Two: Adopted

9 1 0
                                    

At the hospital
Someones POV
"Ayos ka na ba ngayon?" Tanong ko sa batang humandusay kagabi sa park kung saan ako nagtatanghal... kanina tinanong ko sa doctor kung may pamilyang dumating ay may isa daw ina ng bata. Pagdating na ako sa pinto ay nakarinig ako ng ingay ng isang babae. "Akira naman ano na naman ba itong gulong pinasok mo...bahala ka na sa buhay mo pagkabayad ng bills mo wag mo na akong hanapin dahil wala na akong paki sayo kasi anak ka lang naman sa labas..." at umalis na ang babae palabas ng pinto. Sinundan ko ang tingin ang babaeng lumabas at sinalubong ito ng lalaking banyaga "is there anything wrong my love what happen to your brother's daughter is she be fine?" "Oh you dont be worry to her darling she will be fine now... so lets go to abroad..." "ok as my queen says" at umalis na ito pagkatapos magbayad ng bills...pumunta ako sa kwarto at naabutang kong umiiyak sya.." wag ka nagumiyak plss.." pero talagang walang tigil parin siya sa pag iyak kaya inilabas ko ang violine ko ay pinatugtog..
Akira's POV
Hindi mapigilan umiyak matapos sabihin sakin ni mama ang salitang 'anak ka lang sa labas' pero may dumating na lalaki at pinapatahan ako pero ang sakit dahil sa pinakita ng tinuring kong ina na hindi nya ako mahal.. *violine sound* (music stop) "ayos ka na ba?" Sabi nya sakin at ngumiti..."yung violine mo po kuya maaari ko po bang mahiram?" Tanong ko sa kanya "eto ba sige tumugtug ka para mabawasan ang sakit na nadarama mo" at inabot nya sakin yung violine nya (starting *the sad tragety music* of the violine) malungkot ako sa bawat kumpas ng aking pagtugtog ay kasabay ng patak ng aking luha... "aray!"nasira ang string ng violine " sorry nasira ko nasira ko yung..."b-bakit kulay pula ang mga mata nya "ahhh....!!!!"

Music is my AngelWhere stories live. Discover now