Bölüm 1

214 94 63
                                    

   Okumaya başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz🌹 

          🌙🌙🌙🌙
        Gökyüzüne çöken karanlık, etrafımızı aydınlatan ay ışığı...

      "Neden burdayız Gül  neyi yada kimi bekliyoruz?"

       "Geliyorlar Alya hissediyorum çok yakındalar!"

        "Kimler geliyor?" Dedim  tıslayarak yine bişeyler seziyordu ama bunu açıkça söylememesi beni  sinirlendirmiş birazda korkutmuştu.

      "Söylesene  Gül  kimler geliyor!" Sorumu tekrar yinelememle Gül 'ün  bana yüzünü dönmesi bir oldu ve eliyle kolumu kavradı. Yaptığı harekete anlam veremesemde bu beni ürkütmüştü.

        "Barlas ve adamları ."
Duyduğum şeyle şaşkına uğrarken sadece "Ne!!"Diyebildim.

        "Arkanda!" Gül 'ün söylediği şeyle hızla arkamı döndüm, ordaydı tam karşımda.

        "3 deyince arkamıza bile bakmadan koşmaya başlayacağız tamam mı ?" Anladığını belirtmek için kafasını salladı.

           "1,2,3!" Dememle koşmaya başladık. Evet her vampir gibi bizde hızlı koşuyorduk fakat hızlı koştuğumuz için gücümüz çabuk tükeniyordu.

        Gül' ün beni kazağımdan tutup durduramsıyla yere çakıldım." Napıyorsun  ya sen! " dedim dişlerimin  arasından konuşarak.

      "Hayatını kurtarıyorum " deyip  parmağıyla  gösterdiği uçuruma baktım. Haklıydı durdurmasaydı öbür tarafı boylamıştım.

          Kalkmam için elini uzattığında elini tutup kalktım ve üstümü silkelemeye başladım. Heryerim çamura bulanmıştı. Üstümü silkelemeyi bitirip kafamı kaldırdığımda Gül 'ün uçurumun  kenarında durduğun farkettim. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız. 

        "Beni istiyor,beni almaya geldiler."dedi başı yere eğik bi şekilde büyuzden sesi kısık ve boğuk  bi şekilde  çıkmıştı.

        "Saçmalıyorsun Gül o senin için değil hepimiz için geldi, bir tek sen onun işine yaramazsın o hepimizi istiyor." Söylediğim şey onu tatmin etmemişti bunu suratındakı ifadeden anlamıştım ama gerçek buydu.

        Kolum karıncalanıyordu. Birşeymi ısırmıştı acaba diye kolumu kaldırıp bakmamla  omzumdaki dövmemin silinmeye başladığını gördüm . Böyle bişey mümkün olamazdı ki.Ben şaşkınca omzumdaki dövmeye bakarken kulaklarımı acı bi çığlık  doldurdu.
"Güllllllllllllllllllllllllll!!!!!"
      
          Suratımdan damla,damla soğuk terler akıyordu. Eğer insan olsaydım rüya yada kabus gördüğümü düşünüp kendimi rahatlatabilirdim fakat biz insan değildik ve biz vampirlerin rüya yada kabus görmesi imkansız dı.

         Gördüğüm şeyleri birdaha zihnimde  canlandırdığım da gözlerim direk omzumdaki dövme me kaydı silinmemişti. Hala dövmem öylece  yerinde duruyordu.Bu dövme  benim için önemliydi. Vampir olduğumu simgeliyordu.

    Bir oh çekip komidinimde duran sürahi den su doldurup güzelce  içtim. Ne kadar dövmemin silinmediğini görüp rahatlasamda içim huzursuzdu hala gördüğüm şeylerin etkisindeydim.

         Banyoya gidip musluğu açtım ve soğuk suyun avcuma dolmasına izin verdim .Avcumdaki suyla yüzümü yıkadım ve bu işlemi bi kaç kez tekrarladım. 

         Odama geri geldiğimde aklıma Gül gelmişti uçurumdan kendini attığını görmüştüm acaba başına bisey mi gelmişti? Hemen telefonumu elime alıp Gül 'ü aradım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 23, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MELEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin