The boy next door. (Voltooid!)

Schoonouders?

Het water word koud, en Jason en ik beseffen dat het tijd is om uit bad te gaan. Snel spoelen we ons nog even af. Ik krijg van Jason zown makkelijk zittende broek en een shirt mijn kleding gooit hij de in de wasmand. Als Jason zich ook aangekleed heeft rijden we snel naar mijn huis. Ik duik de kleding kamer in en trek een nauwsluitende jurk uit de kast. Niet te blood, want ik eet samen met zijn ouders. Als ik de jurk aan heb schiet ik snel naar de badkamer om maar haar te kijken, lekker los , niet te moeilijk, de tijd dringt. Als ik terug kom in de slaapkamer , kijkt Jason mij vol bewondering aan. "Liefje , je bent prachtig!" Ik kijk verlegen , ik graai wat make up bij elkaar en zeg dat we kunnen gaan, Jason moet zich ook nog klaar maken... snel stappen we in de auto en rijden naar zijn huis. Direct lopen we door naar zijn kamer. Ik ren de badkamer in, om mezelf in de make op te gooien. En Jason duikt zijn kast in. Na 10 minuten staan we naast elkaar in de badkamer. Beide klaar en netjes. Vol verwondering kijk ik hem aan. Hij ziet er zo netjes uit. Hij geeft me een kus op mijn hoofd, snel pak ik mijn telefoon en maak een foto. Onze eerste foto samen.

Ik kijk naar de tijd. 18;40, zeg ik tegen Jason. "Dan is het eten vast klaar.." ik knik. Jason pakt me bij de hand, " ben je er klaar voor? Ik zou je vanavond graag aan mijn ouders voorstellen als mijn vriendin." Ik kijk hem verschrikt aan.. ik knik en samen lopen we naar benden.

Als we in de eetkamer aankomen, zien we nog niemand. Zijn ouders zijn er nog niet. Weet je zeker dat ze komen vraag ik? Op het zelfde moment komen zijn ouders de kamer in lopen. "Hoi Yaniz" , zegt vrouw miller. Goedenavond mevrouw, meneer. "Och Yaniz , zeg toch peter en Anna." Het klinkt allemaal zo zakelijk als ik meneer en mevrouw zeg, lach ik..
peter en Anna nemen plaats aan tafel. Jason schuift mijn stoel van tafel als teken dat ik daar kan gaan zitten. "Wat zie je er prachtig uit!," zegt Anna.. is het niet te veel? Mompel ik wat, meer tegen mezelf als tegen de anderen.. "nee hoor kind," zegt peter. Jason knijpt in mijn hand.. "komt Daily ook?" Jason kijk mij aan, maar praat tegen zijn ouders.. "Daily is op date , met ... hoe heet ze ook al weer lieverd?" Zijn moeder kijkt peter aan.. "volgens mij heet ze Lola." Zegt Peter.. Jason en ik schieten in de lach. Zijn ouders kijken ons verbaasd aan. "Lola is een vriendin van Yaniz, ze zullen elkaar wel ontmoet hebben om haar verjaardag." Ik knik ter bevestiging. " maar Jason?, mag ik vragen waarom Yaniz mee eet?" Ik voel dat ik blosjes krijg. Jason pakt mijn hand, " mam, Yaniz is mijn vriendin." Terwijl hij dat zegt knijpt hij zachtjes in mijn hand. " ik denk dat ik verliefd ben, of eigenlijk.. weet ik dat wel zeker!" Stammeld Jason. Zijn ouders kijken ons vermakelijk aan. "Nou Yaniz , in dat geval! Welkom bij de familie Miller." Brengt jason's vader uit...
Ik kleur rood weg, en bedank ze. "Zie je nou wel lieverd, dat het leven niet ophoud naar Arizona?" Jason knikt. " ik kon maar moeilijk toegeven dat ik alles moest achter laten, uit eindelijk ben ik blij dat we hier zijn. Ik wil je nooit meer hoeven missen Yaniz!" Ik kijk naar de tafel , zijn moeder begrijpt direct waar ik over in zit. Ze staat op van tafel en komt naast mijn staan. Ze kijkt me aan, en hurkt naast mij neer, als troost legt ze een hand op de mijne die Jason snel los liet. " lieverd, het komt goed, Jason komt uiteindelijk weer thuis, tot die tijd dat hij weg gaat moeten jullie genieten van wat jullie aan tijd nog samen hebben.." ik knik haar begrijpend aan. " als Jason weg is , ben je hier meer dan welkom, ik zal je steunen waar ik kan, als je hier wilt slapen mag dat ook!" In mijn ogen voel ik tranen op komen, en jason's moeder ziet dat. Ze gaat staan , pakt mij bij de hand , trekt iets aan mijn hand , waardoor ik begrijp dat ik moet gaan staan. " samen zijn wij er voor elkaar lieverd." Ze heeft me een kus op de wang , en dan een knuffel. De tranen glijden over mijn wangen. Naar een seconden of 10 laat Anna mij los. Ze knijpt nog even in mijn hand als blijk van troost , en loopt dan terug naar haar stoel, waar ze gaat zitten. Peter slaat een arm om haar heen, en als ik haar aan kijk snap ik waarom. Ook bij haar in de ogen staat huilen nader dan het lachen.
Ik trek mijn blik los van Anna , en kijk Jason aan.. Met een traan is zijn ogen , vormt hij met zijn lippen , het spijt me..

Als we eenmaal allemaal weer aan tafel zitten word het eten opgediend. Dankbaar om even helemaal niks meer te zeggen , beginnen we aan ons eten. Als we allemaal uit gegeten zijn, en nog een heerlijk toetje hebben gegeten , geven jason's ouders aan , dat we van tafel kunnen gaan. "Elke dinsdag en donderdag avond, wassen mijn ouders samen af, dat is hun moment van even helemaal niks, en samen zijn." Wat romantische denk ik bij mezelf.

Jason neemt mij mee naar een heerlijk stukje overdekt terras bij hun in de tuin. De terras heather staat aan. Dus het is er lekker aangenaam. " Yaniz, het liefst zou ik je mee nemen, maar dat gaat helaas niet." Ik kus hem , om te laten weten dat ik het begrijp.
Zullen we alsjeblieft de aankomende week doen als of je niet gaat? Dat we gewoon een normaals stel zijn? Even alles op zijn beloop laten? Jason knikt... " gaan we doen!" We praten over van alles , vooral over Lola en Daily! We kunnen het niet helpen en liggen een paar keer flink in een deuk van het lachen!
Het is 22;30 als ik moe word. En graag naar huis wil. "Zal ik je even brengen?" stelt Jason voor.. " lijkt me handig met die hakken!" En hij tovert een lach tevoorschijn.
Lijkt me een goed idee zeg ik zachtjes...
Samen lopen we door het huis, zwijgend , als we bij de voordeur komen, kust Jason mij, " blijf je niet bij me vannacht?" Ik schud mijn hoofd, als je het niet erg vind , dan ga ik liever naar huis. Jason knikt , pakt men hand vast en lijd mij naar de auto. Ik stap ik en Jason ook, gelijk start hij de auto , en rijd naar mijn huis.

Thuis aangekomen kust Jason mij al in de auto. " ik hou van je liefje, zie je snel oké? Slaap lekker!"
Wat verward stap ik uit, zie je snel schatje! Dat gezegd te hebben gooi ik de deur dicht , en loop naar de voordeur, al voor dat ik de sleutel in gat heb , zie ik alleen nog achter lichten van de auto.

Jason is met haast vertrokken.