The boy next door. (Voltooid!)

Afscheid

Vandaag nemen we afscheid van Nina.
Met lood in mijn schoenen stap ik uit bed.
Iedereen komt in het zwart, behalve leona , roos, Anne en Lola ,Brandon , daily , leon , Jesse, jason en ik niet. Ons werd gevraagd te komen in wit. Samen met stéfano en Naomi. Wij hebben gekozen voor een lange witte jurk, deze jurk is van Naomi geweest, in overleg met haar ouders hebben we deze uitgekozen. Jason doet een wit pak aan, met een off white shirt.
Ik stap snel onder de douche, en maak me klaar om te gaan. Als ik beneden kom is Jesse al aangekleed.
De afgelopen paar dagen is Jesse bij ons gebleven.

Terwijl ik net met Jesse snel wat ontbijt maak komt jason er ook aan. Helemaal klaar, netjes in pak, met een bezorgd gezicht. Wat is er liefje? " niks , helemaal niks." En waarom kijk je dan zo bezorgd?
" ik maak me zorgen om je, je doet net alsof er niks is gebeurd de afgelopen week, je gaat maar door en door.. ik ben bang voor de klap die komt." Ik moet dit doen, voor Nina, ze verdient dit. Ik weet dat ik veel van mezelf vraag, of nou ja, van ons alle 3...
jason knikt alleen. Iedereen gaat verder in stilte, de klok slaat 10:00 uur. We moeten gaan, zeg ik zachtjes. "Ik rijd wel.." zegt Jesse. Jason en ik knikken, graag voeg ik er aan toe. Ik pak het bloemstuk van tafel, en loop achter Jesse aan, jason sluit de deur , en stapt naast mij in de auto.

Als we bij het crematorium aankomen zijn er al veel mensen. We besluiten de auto achter te parkeren zodat we sneller bij de familie kamer zijn.
Jesse pakt het bloemstuk van mij over, " geef maar, dan heb je je handen vrij.." dankjewel, ik geef het bloemstuk af, en pak jason zijn hand vast. Hand in hand lopen we naar binnen, Jesse volgt direct achter ons. Al snel staan er verschillende mensen op,
We knuffelen elkaar, en verder zwijgt iedereen.
De vader van Nina staat op.

"We hebben nog een moment alleen met ons Nina, daarna zullen de andere belangstellende ook binnen komen, iedereen zal stil de aula binnen komen, op de achtergrond horen ze i believe i can fly van R.kelly.
De belangstellende die nog een witte roos willen leggen komen dan in de mogelijkheid , de anderen kunnen plaats nemen achter ons. Ieder die van ons een bloem of een bloemstuk heeft word verzocht dit straks wanneer wij naar binnen gaan het alvast neer te leggen. Voor dat iedereen binnen komt, word voor ons en zeker voor Nina haar lievelingsnummer gedraaid, i Will always Love you van Whitney Houston. Wanneer deze is afgelopen volgt er een korte stilte waar naar de anderen volgen. Als de dienst afgelopen is, is er de mogelijkheid om gezamenlijk nog wat te drinken... het word zwaar, en zullen verdriet hebben, maar weet dat we op elkaar kunnen steunen, ieder van ons zal er voor ieder van ons zijn." Verslagen kijkt iedereen elkaar aan, haar vader is zo sterk, ik heb zoveel bewondering voor hem. Er word op de deur geklopt.. " u kunt mij volgen." Iedereen staat op en loopt achter de begrafenisondernemer aan.

Met lood in mijn schoenen stap ik de aula binnen.
In het midden staan 2 kaarsen, daar tussen staat een hele mooie witte kist, omringd door Nina haar lievelingsbloem, de roos. Het stond voor liefde, liefde die ze zo graag wou, en eindelijk gevonden had in leona. Al snel word er een hoop gezucht, en vooral een hoop gehuild. Wanneer iedereen zit , start zachtjes Nina haar nummer. De aula vult zich gezang, en op het scherm zien we foto's van Nina, alleen, samen met familie en vrienden, van iedereen die van haar houd. Familie en vrienden pakken elkaar vast en bieden steun aan elkaar en aan anderen. Het is triest maar tegelijkertijd brengt het ieder van ons samen. Het liedje is afgelopen, zonder iets tegen elkaar te zeggen, gaat iedereen staan.
Wanneer wij weer gaan zitten zien we dat achter ons inmiddels de hele aula vol zit. Iedereen kijkt vol medeleven ons aan. De hele zaal staat, de hele zaal heeft een witte roos, de hele zaal rouwt met ons mee.
Uit respect is iedereen gaan wachten, niemand stoorde ons, het was muisstil, er hangt alleen maar liefde in de aula.
Langzaam aan begint iedereen te lopen en leggen hun roos bij Nina. Mensen huilen, spreken kort, en gaan dan naar hun stoel. Wanneer iedereen dit begint de begrafenisondernemer te spreken.