Φωνές του παρελθόντος

Ξεθωριασμένοι Άγγελοι

Ξύπνησα λίγο πριν την ανατολή του ήλιου από έναν θόρυβο κάτω στην κουζίνα αλλά δεν του έδωσα σημασία και μπήκα στο μπάνιο να κάνω ένα ντούς. Αφού βγήκα από την μπανίερα έκανα ένα γρήγορο ψηλό κότσο τα μαλλία μου και φόρεσα ένα μαύρο υφασμάτινο σόρτς και μία μπλούζα με τους Neighbourhood και έπλυνα το προσωπό μου.Όταν βγήκα από το μπάνιο ήταν μόλις 5 το πρωι και δεν ήξερα τι να κάνω οπότε πήγα στον κάτω όροφο να ετοιμάσω πρωινό, μέχρι που άκουσα βήματα στην σκάλα και για λίγο τρόμαξα,αλλά μετά είδα τον Λούκ να στέκετε με τα χέρια του σταυρωμένα στον τοίχο της κουζίνας " Καλημέρα, όμορφη " είπε και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί "Καλήμερα, θες να με βοηθήσεις να φτίαξουμε τηγανήτες έχω το μειγμα στο ψυγείο" είπα και μου το έφερε αμέσως . Όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι που του είπα για την περιήγηση στο γκαράζ " Νόρα, η εκδίκηση δεν φέρνει ποτέ την λύτρωση του πόνου" είπε και με εκγλώβισε με τα δύο του χέρια στον πάγκο " Λούκας δεν..." είπα αλλά δεν μπορούσα να τελείωσω την φράση μου ήμουν πολύ θυμωμένη " Λούκας, το σχεδιάζω εδώ και πολλά χρόνια δεν καταλαβαίνεις πέρασα μία ζωή κόλαση χωρίς τους γονείς μου, τίποτα δεν ήταν εύκολο εξαιτίας αυτού του ανθρώπου δεν γίνεται να μείνει ατιμώρητος" είπα και γλίστρησα απο τα χέρια του Λούκ ωστέ να φύγω από τον πάγκο "Δεν καταλαβαίνεις οτί θα βάλεις την ζωή σου σε κίνδυνο για αυτόν και δεν θέλω να ρισκάρω να σε χάσω.." είπε και έμεινα άφωνη " Σκέφτηκες οτί μπορεί να πάθει κάτι ο Ναίτ είναι εντελώς άπειρος" είπε και ένιωσα ένα κόμπο στο στομάχι μου " Δεν είσαι μόνη σου " είπε και δεν μπορούσα να μην τον αγκαλίασω " Λούκας ; εσύ πως βρέθηκες στο ίδιο ίδρυμα με τον αδερφό  μου ;" ρώτησα και το μετάνιωσα ίσως θα ήταν καλύτερα να μην τον ρωτούσα αυτή την στιγμή " Οι γονείς μου πέθαναν σε αυτοκινηστικό δυστύχημα όταν ήμουν οκτώ και δεν είχα κανέναν άλλο συγγενή έτσι κατέλειξα εκεί και μετά από ένα χρόνο που συνήθισα ήρθε ο αδερφός σου, απροστάτευτος και εγώ πάντα ήθελα έναν αδερφό " είπε και μπορούσα να αισθανθώ τον πόνο και την θλίψη στην φωνή του και τον αγκάλιασα ακόμα πιο σφικτά " Το ξέρεις ότι νίωθω καλύτερα όταν είμαι δίπλα σου κάνεις τον πόνο εφικτό και θα ήθελα να σου απαλύνω και εγώ τον πόνο..." δεν πρόλαβα να τελειώσω την προτασή μου και με σήκωσε και με μετέφερε στον καναπέ και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν ξελύσει τον κότσο μου και δεν μπόρεσα να μην γελάσω " Τι; " είπε "Μου αρέσει καλύτερα έτσι είπε και με φίλησε...

"Καλημέρες στα πιτσουνάκια " είπε ο Ναίτ και μπορούσα να διακρίνω το τεράστιο χαμόγελό του Σίγουρα χαίρεται πού ο κολλητός του τα έφτιαξε με την αδερφή του ! σκέφτηκα " Έχει τηγανήτες μέσα στον φούρνο " είπα και γύρισα το βλέμμα μου προς τον Λούκ. Ήμασταν και οι δύο ξαπλωμένοι στον γαλάζιο καναπέ μου σχεδόν αγκαλιασμένοι και το κεφάλι μου βρισκόταν στον θωρακά του, γύρισε και με κοίταξε Τα σκούρα καστανά του μάτια φαίνονται πιο ανοιχτά το πρωί σκέφτηκα και τον φίλησα και ένιωσα χωρίς βάρος, ελαφριά αλλά ήξερα ότι δεν θα κρατήσει για πολύ αυτό το κάθαρμα βρίσκεται ακόμα εκεί έξω σκέφτηκα και τραβήχτηκα απότομα. Είδα το βλέμμα απορίας του και κοκκινισα" Να όχι μπροστα στον Ναίτ " είπα για να καλυψω την αμηχανία μου " Ωω μην ενοχλήστε εγώ θα βγω με το κορίτσι μου την Λορείν " είπε και το στόμα μου άνοιξε περισσότερο από ότι θα έπρεπε και  το έκελισα όσο πιο γρήγορα μπορούσα" Και γιατί δεν την φέρνεις να την γνωρίσω " είπα και του έδωσα μία χαλαρή γροθία για να δεί οτι με πειράζει , γιατι θέλω να την γνωρισώ "Εί.. θα ήταν άβολο " είπε και έβγαλε τις τηγανητες από τον φούρνο και άρχισε να τις τρώει " Μα η Λορείν δεν μένει στο Σόμερσετ ;" πετάχτηκε ο Λούκ " Ναι , αλλά ήθελε να με δεί και είπε ότι δεν θα πάει σε κάποια μαθήματα " είπε καθώς έφαγε την τελευταία μπουκία " Και με τι ασχολείτε ;" ρώτησα με δισταγμό " Είναι φιλόλογος την γνώρισα σε ένα φοιτητικό πάρτυ και είναι απίθανη" είπε καθως φορούσε το σακάκι του " Και πού θα πάτε ;" είπα και ακούστηκα σαν την μαμά μου θυμήθηκα τον υπερπροστατευτικό τόνο της φωνής κάθε φορά που παίζαμε έξω" Νόρα, αμάν με την ανάκριση για μια βόλτα θα πάμε" είπε και εγώ σηκώθηκα από τον καναπέ γιατί με πονούσε όλο μου το σώμα " Καλά " είπα κει του έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο " Καλά να περάσετε " είπα καθώς έκλεινε την πόρτα. Έμεινα αρκετή ώρα κοιτάζοντας την πόρτα μέχρι που ένιωσα τον Λούκ να με αγκαλίαζει " Θα είναι μια χαρά, η Λορείν είναι πολύ καλή " είπε και με φίλησε στον λαιμό " Είμαι σίγουρη " είπα και τον αγκάλιασα " Λούκας θέλω μερικά γυναικεία λεπτά " είπα και εκείνος μου χαμογέλασε και κάθισε στον καναπέ" Όσα θέλεις " είπε και ξάπλωσε στον καναπέ ανοίγωντας την τηλεόραση " Ωραία" είπα και ένιωσα ήδη πολύ άσχημα Γιατί του λέω συνέχεια ψέματα σκέφτηκα και έκανα πως ανέβαινα τις σκάλες μόνο που άνοιξα την πόρτα που οδηγεί στο γκαράζ. Αυτό το μέρος πάντα με ηρεμούσε η μυρωδία της βενζίνης και η εικόνα των όπλων με έκανε να νίωθω "ασφάλεια" ψιθύρισα και κατέρευσα στον τοίχο χτυπώντας το πάτωμα...

"Νόρα ;Νόρα; " η φωνή του Λούκ με επανέφερε στην πραγματικότητα " Αυτά ειναι τα γυναικεία λεπτά που ήθελες ;" ειπε και ο τόνος της φωνής του ήταν ανεβασμένος " Δεν το πιστεύω ότι μου είπες ψέματα " είπε και τα μάτια μου εστίασαν στο πληγωμένο του βλέμμα "Λούκας ; εγώ δεν ... " είπα προσπαθώντας να σηκωθώ αλλά μάταια ζαλιζόμουν τόσο πολύ " Σταμάτα να με φωνάζεις έτσι!" είπε και ή καρδία μου κόντεψε να σπάσει " Μα νόμιζα ότι σου άρεσε " είπα και σταμάτησα να προσπαθώ " Όχι Νόρα εσύ μου άρεσες" είπε  και προσπάθησα να σηκωθώ ξανά αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω μία στοίβα από τα μανγκα που διάβαζα παλιότερα " Εσύ όμως δεν με ακούς δεν με καταλαβαίνεις, δεν μετράω καθόλου για εσένα ήμουν κάτι να ξεσπάσεις " είπε και έσφιξε τις παλάμες του σε γροθίες " Λούκ  εγώ θέλω απλώς αυτό κάθαρμά να μείνει ατιμώρητο , η υπόθεση έκλεισε για την αστυνομία δεν πρόκειτε να τον βρούν και αυτός δεν θα σαπίσει πίσω από τα κάγκελα " είπα οργισμένα " Ξέχασες κάτι όμως την πιθανότητα να πεθάνεις εσύ και όχι εκείνος ή να κάνει κακό στον Ναίτ.. Νόρα δεν θα το άντεχα αν πάθαινες κάτι ... " είπε και δεν μπορούσα να κουνηθώ, ούτε να μιλήσω ήθελα να κάνω κάτι αλλά ένιωθα σαν να ήμουν νεκρή " Και αυτό εγώ Νόρα δεν θα αντέξω να το δω "είπε και έφυγε από τι γκαράζ και τότε αυτόματα τα δακρυά μου άρχισαν να κυλάνε και να μουσκέουν το πάτωμα. Ήμουν αδύναμη και δεν ήξερα τι να κάνω  και το μόνο που έκανα είναι να κλαίω  Δεν πάει άλλο σκέφτηκα και σηκώθηκα με μια απότομη κίνηση και ζαλίστηκα και παραλίγο να πέσω αλλά πίαστηκα από μία εσοχή που είχε ο τοίχος.Σκούπισα τα δακρυά μου και έφυγα από το γκαράζ. Το σπίτι άδειο και σκοτεινό πλεόν με έκανε να ανατριχίασω και ανησυχούσα που δεν έβλεπα πουθενά τον Λούκ  και τότε άκουσα θόρυβους από τον πάνω όροφο και έτρεξα να δω. Η πόρτα του δωματίου μου ήταν ανοιχτή και μπορούσες να δείς τον Λούκ να πετάει τα ρούχα του μέσα στην βαλίτσα του και εγώ το μόνο που έκανα ήταν να στέκομαι στο δοκάρι της πόρτας ,άτονη, ακίνητη. Άκουσα το φερμουάρ της βαλίτσας του Λούκ και τα μάτια μου στένεψαν .Ο Λούκ σήκωσε την βαλίτσα του και μου έριξε μία τελευταία ματία " Αντίο " είπε και πέρασε από την πόρτα σαν να μην υπήρχα και έμεινα ακίνητη μέχρι που άκουσα την πόρτα της εισόδου και γλίστρησα από το δοκάρι της πόρτας σιγά και τα δάκρυα πάλι εμφανίστηκαν στα μαγουλά μου και έκλαψα όπως είχα κλάψει εκείνο το βράδυ, το βράδυ που σκότωσαν τους γονείς μου και αυτός δεν θα μείνει ατιμώρητος και σηκώθηκα Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις, αλλά ποσες φορές θα σηκωθείς σκέφτηκα καθώς φορούσα τα ρούχα μου και έδεσα τα μαλλιά μου σε ένα σφικτό κότσο, φόρεσα γάντια και μπότες και πήρα  το σακιδιό μου εκεί είχα ότι χρειαζόμουν επιτέλους βάζω μπροστά το σχέδιο "Αυτοδικία " πόσο περίμενα αυτή την μέρα...

Όπως καταλάβατε θα ανεβάσω και πέμπτο μέρος ....