'Oh my Gosh! Did I said it loud?'
Bigla kong naapakan break dahil sa na realize ko.
Tumawa siya nang napakalakas. He is laughing like there's no one around while watching a funny movie. (Wala akong maisip na description eh)
Natulala ako sa kanya full of admiration. He really is so handsome in every different ways.
Naiirita lang ako kasi minsan hindi ko maintindihan ko ang eksaktong dahilan. He seems so happy most of the time and dahil don, napapagkamalan ko na siyang baliw.'Gwapong Baliw'
Maya maya pa ay tumigil na siya sa pagtawa nang mapansin niyang hindi ako natatawa sa ginagawa niya.
"Sorry, why did you stopped?" Tanung niya habang inaayos ang necktie niya.
"Why are you laughing? Oh my Gosh!"
Tinakpan ko ang bunganga ko dahil sa pagkagulat. Hiyang hiya na ako at ramdam na ramdam ko na ang pag-init ng aking pisngi."What's wrong with that? It's just a condom. Maybe your parents are just being safe."
It was his own opinion pero sa akin, it embarrassed the hell out of me."No it's not! 15 pa lang ako and they've expected me to do such thing?"
Hindi siya sumagot at binuksan ang pinto ng mustang ko.Nagtungo siya sa pintuan ko at binuksan iyon.
"Labas and I'll drive." It was a command not a suggestion.
Tinignan ko siya ng
'nagtataka-look'"I want you to tranfer sa kabilang seat and I'll do the driving." Pagpapaliwanag niya.
I know! Naiintindihan ko ang una niyang sinabi na lumabas ako at sya ang magmamaneho pero nagtataka lang ako dahil walang sino man ang may karapatang magdrive ng kotse ko. Of course me as an exception.
"W-what? No!... I don't let anyone drive my car." Umiling ako at higpitan ang kapit sa manibela.
He dragged me out of my own car at kinarga niya ako.
'Baliw ba talaga siya? Gwapong baliw? How dare he drag me out of my own car.'
Nagtungo si sa direksyon ng inuupuan niya kanina at binuksan iyon tsaka ako ipinasok doon.
"Okay, first I'll drive. I'm not comfortable na babae ang nagmamaneho para sa akin. Second, it's obvious that you an amateur driver. you should be thankful na walang masyadong sasakyan kasi kung meron, malamang sira na ang likod ng sasakyan mo sa biglaan mong pagtigil kanina. We're in the middle of the highway."
Wika niya sabay sara ng pinto. Hindi ako nakapag salita. He caught me off guard.
Pina-andar niya agad ang sasakyan. Hindi ako nagsalita hanggang makarating kami sa mall.
Narinig kong nagring ang phone ko.—Eleonah calling...
I picked it up habang nag uunbuckle ng seatbelt ko. Agad siyang bumaba at binuksan ang pinto ko.
'Gentleman! I'm impressed'
"Girl, where are you?" Agad na bigkas ni Eleonah.
Walang hello hello."Wala si Jaime dito. Are you with him?"
Dugtong pa niya.
Rinig na rinig ko sa kanyang background ang music sa Birthday party."Yes! H-he's with me. Nandito kami sa Mall. I'm sorry if hindi ko nasabi sayo."
Paumanhin ko sa kanya. I know she was worried about us."It's okay gurl. Are you alright? Ano bang bibilhin nyo?"
Tanung niya. Mukha siyang naka-inum."Napkin. Akala ko ang red days ko ay magsisimula bukas, iyon pala ngayon. Wait! Are you drunk?" Malakas ang pagkakasabi ko para isipin ni Jaime na totoong bibili ako ng napkin although it was a lie para kanina. Nabulilyaso lang ang plano ko.
Nilingon ko saglit si Jaime nasa may fountain area siya naka-upo. He seems so bored.
"You're lying. I know natatapos ka pa lang last week..." kilala niya talaga ako.
"Oh! I get it... can I talk ko Jaime? Ibibilin lang kita."
Lumapit ako kay Jaime at nang mapansin niyang papalapit ako ay agad siyang tumayo at nagsmile.'His damn attractive smile'
Umirap ako bago nagsalita.
"It's Eleonah. She wants to talk to you." I said at inabot sa kanya ang phone ko.
Tumango siya at nagsmile nanaman na parang naka program na siya na marecognize ako at magsmile.
"Hello Georgia...I'm sorry...yeah suit yourselves... yeah I'll take care of her... no of course not... maybe?..." hindi ko na pinakinggan ang iba pa niyang sinabi dahil nagtungo na ako sa mall. Sumunod naman siya habang kausap si Eleonah sa phone.
Tinahak ko ang direksyon papunta sa department store. Mabuti na lang at may dala akong cash kaya hindi ko na kailangan pang mag hanap ng machine.
Nilingon ko si Jaime at nakita kong ibinaba na niya ang phone at nagmadali papunta sa direksyon ko.
"Here..." abot niya sa akin ng phone. As usual, his wearing his so damn attractive smile.
Kinuha ko lang ang phone at nagpatuloy.
Ito nanaman at kinakabahan nanaman ako. Feel ko ang panginginig ng kamay ko. And I'm sweating like hell.Nahihiya ako dahil kasama ko siyang bumibili ng NAPKIN.
'You need to think Karmy. You have to look for another way. Away from embarrassment.'
Kumuha ako ng cart at itinulak iyon.
My plan is to buy napkins as many as I can buy para sabihin ng mga tao na ibibenta ko ito.Yes! It's really a very brilliant idea right?
Pilit akong nagsmile kay Jaime. Tinignan ko ang suot niya sabay baling sa suot ko.
Naalala ko na nakasuot pa pala kami ng formal attire namin dahil galing kami sa party niya.Shit!
Hindi siya umiimik at nakatingin lamang siya sa akin. He seems so happy.
Kitang kita ko ang pagtitinginan ng mga tao sa tapat namin. Gosh! Sana gumana ang plano ko.
At yun na nga. Kinuha ko ang lahat ng brands ng napkin na naabot ko. I don't care kung magkano iyon. I'll just use my card anyway.
Tinulungan niya akong itulak iyon. Nagtataka nya akong tinignan. Hinihingal na ako dahil sa sobrang pagod. May lumapit na salesmen sa amin."Ma'am, would you like to request boxes of these stocks para isahan na lang po ang payment? Kasi po if you're going to sell the products I suggest na sa stocks na lamang kayo kumuha because yung naka display ay inubos nyo na po. Mag aayus nanaman kami niyan Ma'am."
Paliwanag ng lalaki.'Yes! Iniisip na niya na ibibenta ko ang mga ito."
"It's your job to manage all the products kuya. Pwede naman kayong maglabas ng stocks. Tsaka hindi ko na problema ang pag-aayus ulit niyan. Para saan pa kayo?"
'How rude of me.'
Agad kong itinulak ang cart at tinulungan naman ako ni Jaime. Napahilot sya ng kanyang sentido habang tumatawa.
Atleast success. Pero habang tumatagal na rerealize ko na parang napaka nonsense ng ginawa ko. I'm wasting money to save myself from embarrassment. Geezz!