Franz Ivan is Back

44 1 0
                                    

Biglang nadagdagan ang kirot ng dibdib ko nang makita ko siya.

He's back...

"Please introduce your self guys" saad ni Mrs. Garcia

Pumunta naman sila sa gitna at nagpakilala.

"I am Chandria Reyes. I know some of you already. Dati naman akong student dito. I hope we can all be friends"

"Franz Ivan Morales po pala."

"Welcome back to Chelton Academy Franz and Sandy. You may now take your seats" bati ni ma'am

Lumapit sa akin *scratch that* sa amin, si Chandria. Napakaganda niya nga. Kaya siguro mahal talaga siya ni Kyle. At bagay nga sila. </3 mala-anghel na babae. Ang bango-bango pa. At ang kinis nya. Grabe. TuT

Sana naman maging kaibigan kami.

"Uhm, excuse me, pwede bang diyan ako umupo?" Chandria

mukhang di yata kami magkakasundo nito. >///<

Tumingin ako kay Kyle. Kumunot ang noo niya.

"Uhm. Sure" sabi ko sa kay Sandy at nginitian siya.

Paalis na sana ako nang

"Wait" pinigilan ako ni Kyle. Nagtaka tuloy si Sandy.

"It's okay" sabi ko at naglakad na papuntang ibang upuan. Dun sa likod. Dun na lang kasi bakante. Pero-- WHAAAATTT?! Siya makakatabi ko? >.< hindi pwede to! pwede bang mag absent muna? Nakuuuu poooo. >3<

Napahinto tuloy ako sa paglalakad.

"Ms. Lee, what's the problem?" - Mrs. Garcia

"U-uhmmm. N-nnone ma'am"

"Please take your seat then"

Wala na akong ibang choice kundi ang umupo sa tabi niya. Bakit sa lahat ng makakatabi ko, siya pa?...

Nang ako ay nakaupo na... Walang nagsalita ni-isa sa aming dal'wa.

"Kamusta ka na Mallows-- Steffie?" Pagkasabi niya non ay nakita ko ang lungkot sa kaniyang mukha. Mukhang maiiyak ako ditooo >///< huwag ngayon please. ??

"I'm... Better." Matipid na sagot ko.

Better nga ba ang dapat kong sabihin? O may konting kirot pa ring tumatanim? Gusto ko siyang yakapin sa ngayon. Yung bang long meaningful hugs. Pero hindi. Hindi na pwede.

"Galit ka pa ba sa 'kin?"

"No. And I didn't." Hindi ako nagalit.. Nasaktan ako... Sobra.

"I miss you St--"

"Achooo! I don't have time with your bullshit" pinutol ko ang sasabihin nya. Sarkastiko na kung sarkastiko pero kulang pa yan. Kulang pa yan sa lahat ng ginawa niya. Gusto ko siyang tanungin. Gusto ko siyang kausapin. Gusto kong tanungin kung bakit? Anong dahilan? Anong rason?

Gusto ko siyang sumbatan, sigawan, at paghampas-hampasin ngayon. Gusto kong maranasan niya ang lahat ng naranasan ko rin nung ako'y iwan niya ng hindi ko man lang alam kung bakit. Gusto kong ipamukha sa kaniya lahat ng ginawa niya sa'kin. Gusto ko maramdaman niya'ng lahat ng yon.

Mangiyak-iyak na ko at mukhang di ko na napigilan kaya naisipan ko munang umalis at magpaalam kay ma'am at pumunta ng comfort room.

Doon ko ibinuhos ang lahat...

Minsan talaga, kailangan mong ipakitang matatag ka para hindi ka masabihan ng talunan, kahit alam mo namang oo nga. Talo ka.

Minsan rin, iniisip natin na,

Love & FriendshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon