² ° ᵈᵉᵖᵒ

160 13 16
                                    

Korkuyordum. Katildi o. Beni öldürecekti. Elini ağzımdan çekemiyordum. Çok güçlüydü .

Her ne kadar bağırmayı denesemde bu imkansızdı.Çok sıkı tutuyordu.

Duvara sertçe yapıştırdı. Sırtım acımıştı. Gözümün dolmasını engelleyemiyordum. Beni dinlemeyen gözyaşlarım yanaklarımı aşarak onun ellerine aktı. Engelleyemedim. Sonunda boğazımdan hıçkırık koptu.
O adam beni öldürecekti.

En sonunda "elimi bırakacağım ama bağırmayacaksın" dedi.

Sadece kafamı sallayabilmiştim. Ağzımı açtı ve devam etti;

"Bu cinayeti benim işlemem için bir neden yok. Sert davrandım biliyorum ve bunun için senden özür dileyeceğimi bekleme. Bu cesetleri biri görmeden taşımamız gerek. Ve sen bunu yapacaksın. "

Sadece aptal aptal bakıyordum tek istediğim annemin taehyung kalk diye bağırmasaydı. Ama olmadı bana bağırmadı. Kabus değildi işte. Tek istediğim burdan uzaklaşmaktı. Ama o da olmadı. Ben sulu gözlerimle sadece ona bakıyordum. Sadece bakıyordum . Algıladığımda sessiz ve yorgun çıkan sesimle;

"B-bu nasıl y-yani sen yapmadıys-san k-kim yaptı?" sesim titrek çıkmıştı ve ben bundan nefret ediyordum işte . Korkmamalıydım.

"Sence bilsem burda dikilir miydim?!" Kükredi . Ne dedim ki ben şimdi!?

Yine gözümden yaşlar dökülüyordu ki aniden çalan zil sesiyle ürperdim. Gitmem gerekiyordu. Ama o buna izin vermedi . Dinlemek zorunda kaldım. Kaçabilecek bir yerim yoktu.

Ayaklarından tuttum ve o da kollarından. Taşıyordum. . . Nereye gittiğimizi bilmeden.

"Nereye gidiyoruz?"

"Sadece taşı ve soru sorma!"

Kafamı salladım . Yapabileceğim birşey yoktu. Karanlık bir oda ya girdi. Kapıdaki yazıyı göremedim. Karanlıktı. Yine karanlıkta,ellerimde bir cesedin bacağını tutuyordum.

"Burası neresi? "

"Depo"

"Başkaları görürse?"

"Buraya kimse girmez ve anahtarı bende . Ve soru sorma!"

Ben ona bakıyodum. Adını bilmiyordum veya kaçıncı sınıfta olduğunu. Sorar gözlerle bakınca anlamış ki.

"Adım Jeongguk"

"Ben de Ta-" sözümü kesti ve;;

"Taehyung" dedi. Şaşırmıştım çünkü burda yeniydim ve beni tanıyan yoktu. Anlamış ki;

"Ben okulun rehber öğretmeniyim"

O an ölebilirdim. Katil çıksa bu kadar şaşırmazdım. Galiba uzun bir süre ona baktım. Hayatımın şokunu yaşıyor gibiydim. Bir öğetmenle ceset taşıyordum . Tam bir aptalım niye okulu gezme gereği duydum ki...

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın💞

Murder with TaeKook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin