Korkuyordum. Katildi o. Beni öldürecekti. Elini ağzımdan çekemiyordum. Çok güçlüydü .
Her ne kadar bağırmayı denesemde bu imkansızdı.Çok sıkı tutuyordu.
Duvara sertçe yapıştırdı. Sırtım acımıştı. Gözümün dolmasını engelleyemiyordum. Beni dinlemeyen gözyaşlarım yanaklarımı aşarak onun ellerine aktı. Engelleyemedim. Sonunda boğazımdan hıçkırık koptu.
O adam beni öldürecekti.En sonunda "elimi bırakacağım ama bağırmayacaksın" dedi.
Sadece kafamı sallayabilmiştim. Ağzımı açtı ve devam etti;
"Bu cinayeti benim işlemem için bir neden yok. Sert davrandım biliyorum ve bunun için senden özür dileyeceğimi bekleme. Bu cesetleri biri görmeden taşımamız gerek. Ve sen bunu yapacaksın. "
Sadece aptal aptal bakıyordum tek istediğim annemin taehyung kalk diye bağırmasaydı. Ama olmadı bana bağırmadı. Kabus değildi işte. Tek istediğim burdan uzaklaşmaktı. Ama o da olmadı. Ben sulu gözlerimle sadece ona bakıyordum. Sadece bakıyordum . Algıladığımda sessiz ve yorgun çıkan sesimle;
"B-bu nasıl y-yani sen yapmadıys-san k-kim yaptı?" sesim titrek çıkmıştı ve ben bundan nefret ediyordum işte . Korkmamalıydım.
"Sence bilsem burda dikilir miydim?!" Kükredi . Ne dedim ki ben şimdi!?
Yine gözümden yaşlar dökülüyordu ki aniden çalan zil sesiyle ürperdim. Gitmem gerekiyordu. Ama o buna izin vermedi . Dinlemek zorunda kaldım. Kaçabilecek bir yerim yoktu.
Ayaklarından tuttum ve o da kollarından. Taşıyordum. . . Nereye gittiğimizi bilmeden.
"Nereye gidiyoruz?"
"Sadece taşı ve soru sorma!"
Kafamı salladım . Yapabileceğim birşey yoktu. Karanlık bir oda ya girdi. Kapıdaki yazıyı göremedim. Karanlıktı. Yine karanlıkta,ellerimde bir cesedin bacağını tutuyordum.
"Burası neresi? "
"Depo"
"Başkaları görürse?"
"Buraya kimse girmez ve anahtarı bende . Ve soru sorma!"
Ben ona bakıyodum. Adını bilmiyordum veya kaçıncı sınıfta olduğunu. Sorar gözlerle bakınca anlamış ki.
"Adım Jeongguk"
"Ben de Ta-" sözümü kesti ve;;
"Taehyung" dedi. Şaşırmıştım çünkü burda yeniydim ve beni tanıyan yoktu. Anlamış ki;
"Ben okulun rehber öğretmeniyim"
O an ölebilirdim. Katil çıksa bu kadar şaşırmazdım. Galiba uzun bir süre ona baktım. Hayatımın şokunu yaşıyor gibiydim. Bir öğetmenle ceset taşıyordum . Tam bir aptalım niye okulu gezme gereği duydum ki...
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Murder with TaeKook
FanfictionNeydi bu hissettiklerim? Ona aşık mıydım? Hayır,değildim. Daha önce ben hiç aşık olmadım ki... Ben hissetmedim daha önce aşkı. Peki şuanda bu hissi ilk defa yaşıyorsam; Ben...ben ona aşık mıydım?