Ice Cream (Completed)

16

-Matthew

"Matthew," Nakaramdam ako na may umaalog sa katawan ko kaya iminulat ko na ang mga mata ko. The sunlight coming from the window splashed on my face kaya medyo hindi ko maaninag kung sino ang gumising sa akin na babae. Nang makaaadjust na ang paningin ko, nakita ko na kung sino ang gumising sa akin. "May sasabihin-"

"What the?!" Napabalikwas ako saka umatras hanggang sa makasandal na ako sa headboard ng kama. "Co-Coleen?" Halata sa mukha niya ang pagkagulat pero hindi ko inintindi iyon dahil may gusto akong malaman.

"Hmm?" She just eyed me with confusion nang maicompose niya ang sarili niya. Nagulat siguro talaga siya sa inakto ko kanina.

"Ikaw ba talaga iyan?"

"Ano bang nangyayari sa iyo, Matthew?" kunot noong tanong niya habang palapit ako nang palapit sa kaniya.

Hinawakan ko ang pisngi niya gamit ang isa kong kamay. Binitawan ko naman ang pagkakahawak ko sa kumot saka inihawak rin sa pisngi niya iyong isa ko pang kamay tapos ibinaling-baling ko ang mukha niya pakaliwa't kanan.

She's alive? Pero kahapon lang, namatay... Oh. Baka tinupad ni Kamatayan ang hiling ko; na kapalit ng pagkabuhay ni Coleen ay ang buhay ko. Pero bakit buhay pa rin ako kung gayong buhay na itong babaeng ito? Makausap nga si Kamatayan mamaya. I need answers.

Oo nga pala; I kissed her yesterday dahil sinabi ni Kamatayan na iyon ang way para mabuhay si Coleen. He said that what I did was kiss of death.

But what happened to Jale? Tangina. I just remembered. Fuck him. He could rot in hell for all I care. What he did to Coleen was completely unforgivable. He's dead so I wouldn't bother thinking about him. He's probably getting tortured in hell right now; serves him right.

Don't get me wrong; I loved jale as if he is brother pero out of the line na masyado ang ginawa niya. I can forget everything dahil pinatay niya si Coleen. If he didn't kill her, I wouldn't have to give up my life in exchange for Coleen's revival. Yeah. Jale definitely deserve his death.

"You're spacing out, Matthew." Nabalik ako sa katawang lupa ko nang magsalita si Coleen. Umusog siya palapit sa akin tapos nagsnap sa harap ng mukha ko, probably to completely get my attention.

"S-Sorry,"

"Anyway, Matthew, huwag ka mabibigla, ha? May sasabihin ako." Bumuntong hininga siya saka tumungo. Habang nasa ganuong posisyon, kinuha niya ang isang unan saka ito ipinatong sa hita niya.

Ano namang sasabihin niya at sinabi niya pa na huwag ako mabibigla? Will she confess? Nah, that won't happen. Kasi kung iyon ang sasabihin niya, mabibigla talaga ako. She unknowingly friendzoned me kaya mabibigla talaga ako kung iyon lalabas sa bibig niya.

"What?"

There was a long moment of silence bago siya bumuntong hininga saka nagsalita. "Jale's dead."

"That's it?" hindi makapaniwalang tanong ko. Fuck. To tell you honestly, I really anticipated na baka may milagro at umamin siya pero iyon lang pala iyong big news niya. Wow. Just... Wow.

"What do you mean that's it? Kaibigan mo siya-"

"And also your ex-" I chose to cut off her words pero pinutol niya rin iyong sinasabi ko. Ayoko kasi na marinig na kaibigan ko iyong gagong iyon, na siyang pumatay sa babaeng gusto ko.

"Which, I'm already over with."

Okay. That I didn't know. Akala ko hindi pa siya nakaka-move on.

"So what if he's dead?" Napabuntong hininga ako dahil nag-expect rin talaga ako kahit papaano sa sasabihin niya. Umalis rin ako sa kama tapos tumingin sa bintana at binuksan iyon. Ang sarap ng hampas ng hangin na pumasok sa kwarto ko. "Una-una lang naman iyan."