A FLAMEVERSE CHRISTMAS CAROL

ΜΕΡΟΣ IV. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ

Το βλέμμα της Έντνα έπεσε στο ξύλινο πάτωμα. Η σκιά της , που τώρα έμοιαζε σκοτεινή στο φεγγαρόφωτο και μέσα απο τους δείχτες του ρολογιού έμοιαζε τώρα να μεγαλώνει και να αλλάζει.  Και όταν τελικά έγινε λίγο πιο μεγάλη απο την Έντνα μέσα απο την σκιά βγήκε μια τρομακτική οπτασία.

Το πρόσωπο της έμοιαζε γλυκό και όμορφο, τα μάτια της έμοιαζαν γυάλινα όπως του πρώτου Πνεύματος και καστανά, φόραγε ένα μαύρο παλιό φόρεμα σαν να ζούσε την εποχή του 1843 και απο το καπέλο το οποίο φόραγε στα καστανά μαλλιά της υπήρχε ένα μαύρο τριαντάφυλλο μαζί με άλλα δύο μαύρα φτερά. Στο καπέλο υπήρχε ενσωματωμένο ένα μαύρο διαφανές πέπλο το οποίο όμως κάλυπτε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της εκτός απο τα κενά και τρομακτικά καστανά της μάτια. Το φόρεμα κάλυπτε ολόκληρο το σώμα της και φαινόταν στην Έντνα όμορφο και πλούσιο, αν βέβαια εξαιρέσει κανείς τα σκισίματα και την φριχτή μυρωδιά που ανέδιδε, την μυρωδιά των πτωμάτων. Στα πόδια της φόραγε δύο μαύρα μποτάκια με τακούνι. Όταν φάνηκε μπροστά στην Έντνα δεν την χαιρέτησε όπως τα υπόλοιπα Πνεύματα μα την κοίταξε , μένοντας μπροστά της ακίνητη καρφώνοντας την με τα κενά καφετιά μάτια της. 

Η Έντνα έπεσε στα γόνατα μπροστά στη μορφή και έβαλε τα χέρια της μπροστά απο το πρόσωπο της. Προσπάθησε να αποφύγει το βλέμμα του Πνεύματος που την έκανε να φοβάται και να ανατριχιάζει τόσο όσο τίποτα απο όλα όσα είχε δει ως τώρα. Το Πνεύμα έμοιαζε σαν την κόρη που η Έντνα θα μπορούσε να είχε αποκτήσει αλλά εξαιτίας των λαθών του παρελθόντος της δεν απέκτησε ποτέ. " Είσαι το Πνεύμα των Χριστουγέννων του Μέλλει Γενέσθαι ;" μίλησε τρέμοντας η Έντνα μα το Πνεύμα δεν μίλησε, δεν γέλασε, δεν κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Έμεινε μόνο ακίνητο. " Είσαι εδώ για να μου δείξεις σκιές των πραγμάτων που δεν έχουν γίνει ακόμα μα θα γίνουν στο μέλλον ;" Πάλι το Πνεύμα δεν απάντησε. Η Έντνα αποφασίζοντας οτι έτσι έχαναν πολύτιμο χρόνο σηκώθηκε και κοιτάζοντας το μίλησε " Ο χρόνος περνάει γρήγορα και εγώ χάνω πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσε να αλλάξει πολλά ! Εμπρός Πνεύμα !!" Το Πνεύμα λοιπόν με ορμή έπιασε την Έντνα και χωρίς να το καταλάβει η γριά άνοιξε μια σκοτεινή πύλη με μία κυκλική κίνηση του χεριού της. Όταν η Έντνα μαζί με το Πνεύμα την πέρασαν το Πνεύμα άφησε το χέρι της και την έσπρωξε απο πίσω.

Έχασε την ισορροπία της και βρέθηκε να πέφτει μέσα στο σκοτάδι , δεν έβλεπε και δεν ήξερε που έπεφτε. Και τότε, σκαλοπάτια.. Έπεφτε σε μια σκάλα, πού την είχε ξαναδεί ; Ω ναι !! Η σκάλα του χρηματιστηρίου, ανεβοκατέβαινε τα σκαλοπάτια της τα τελευταία δέκα χρόνια !!! Ήταν χειμώνας, αυτό μαρτυρούσε το χιόνι στα σκαλοπάτια και στον δρόμο μπροστά της. Αυτό επίσης μαρτυρούσε και ο τρόπος με τον οποίο ήταν ντυμένοι οι τρείς κύριοι μπροστά της . Ο ένας απο αυτός ήταν παχουλός και τα μάγουλα του κοκκίνιζαν κάθε φορά που μιλούσε, ο άλλος δίπλα του ήταν επίσης παχουλός και κάθε λίγο και λιγάκι έφτιαχνε καλύτερα το κασκόλ που είχε δέσει μάλλον αδέξια στον λαιμό του ενώ το τρίτο άτομο της παρέας ήταν λεπτό με μουστάκι και με μία μύτη κόκκινη που συνέχεια έτρεχε απο το κρύο. " Πότε πέθανε ;" ρώτησε ο πρώτος άντρας που περιέγραψα. " Χτες απο οτι άκουσα. Νόμιζα πως δεν θα πέθαινε ποτέ !!" συνέχισε ο δεύτερος. " Επιτέλους !! Νόμιζα πως δεν θα πέθαινε ποτέ !! Όλοι την σιχαίνονταν !! Πέθανε απο κάποια αρρώστια ;" ρώτησε ο τρίτος μόνο και μόνο για να του παραπονεθεί ο δεύτερος της παρέας " Έλα, μην λες τέτοια πράγματα !! Είναι άγιες μέρες, Χριστούγεννα !!! Πάντως ένα δίκιο το έχεις .. Όσον αφορά τα χρήματα της, δεν ξέρω πού αλλά πάντως σε εμένα δεν τα άφησε. Τώρα, ή τα άφησε στην δουλειά της ή τα πήρε μαζί της για να εξαγοράσει τον Διάβολο μπας και μπορέσει να πάρει κάποιο καλό μέρος στην Κόλαση ! " Οι δύο που μίλησαν τελευταίοι γέλασαν και ο λιγνός είπε φυσώντας άλλη μια φορά την μύτη του " Ξέρουμε μήπως πού θα γίνει η κηδεία της ; Βασικά καλύτερη ερώτηση.. Ποιος θα πάει στην κηδεία της ;" Ο άντρας που εδώ και τόσην ώρα είχε παραμείνει σιωπηλός γέλασε και είπε " Εμένα δεν με πειράζει να πάω αν βέβαια υπάρχει δωρεάν δείπνο !!!"