Kafamı yana yatırıp düşündüm bir süre,
Gelip geçenlere ve gideceklere,
Gidişlerine kadeh, gelenlere selam ile,
Arkamda bırakacakları izleri kabullenerek selamladım,
Kadehime şarap dolduranlara gülümsedim,
İçten, sıcak ve sevgiyle,
Güneşe çevirdim ondan sonra gözlerimi,
Batışına kadar yavaş yavaş izledim,
İnsanların bana yaptıklarından korkmadım,
Her insan aynı değildi kalbimde,
Sırtımda her açılan yarada insanlardan biraz daha uzaklaştım,
Dikiş attım, sardım ve aldandım,
Bilhassa en yakınımda bulunanlara aldandım,
Kendi dertlerime yakınmak yerine,
İçten içe ağladım, kırıldım ve yamalandım,
Ta ki kalbim durana dek.
