BÖLÜM 5

17 2 0
                                    

Medya:destan





Yatağa geçer geçmez uyumuşum, rüyamda secadenin üstüne oturmuş kuran-ı kerim okuyordum. Öyle güzel ve ahenkle okuyordum ki benim sesime benzemiyordu. Çok huzurlu ve mutluydum, ama ağlamam tuhaftı.

Gözümü açınca içerinin karanlık olduğu için saate baktım. Sabah namazı okunmuş bende abdest almaya banyonun yolunu tuttum. Namaza durunca birinin sesi gelmeye başladı. Sanırım destanın sesi ve kuran-ı kerim okuyor, ne güzel ve duygulu okuyor dili değilde kalbi okuyor sanki. Sesini yükselttiği için benim odama kadar geliyor iyi ki de geliyor. Namazımı bitirince tesbihat yaparken,ayrıca destanı dinliyordum. Keşke benimde kuranım burda olsaydı. Destanın sesi kesilince bitirdiğini varsayıp, kapısını çaldım.
Kapı açılınca beni beklemediği yüzündeki şaşkınlıktan bariz belli ediyorudu.

"Allah kabul etsin InşaAllah."

"Amin, cümlemizinkini hayırdır ne oldu?"

"Sesini duydum kuran-ı kerim okuyordun. Allah diline zeval vermesin. Senden olduğun kuran-ı kerimi isteyecektim bende okumak istiyorum. Çok oldu okumayalı sesini duyunca da dayanamadım."

"Tabi getireyim" ben başım eğik beklerken elime tutuşturdu. Hemen öpüp anlıma dayadım.

"Allah razı olsun." der demez odama geçtim. Sonunda kavuştum, çok şükür kavuşturan Rahman'a.
Açıp okumaya başladım. Okudukça fereraha kavuşmanın adıdır kuran-ı kerim. Kerahat vakti geçince kaldırıp uyudum. Uyandığımda saat sekize geliyordu, hazırlanıp aşağıya indim.
Kimse görünmüyordu, mutfağa geçtim. Hatice teyze kahvaltı hazırlıyordu.

"Günün hayır olsun hatice teyze."
Gülümseyip cevap verdi.
"Senin de olsun gelin hanım, hayırdır erkencisin?"
"Erken kalkmaya alışkınım, dün de iyi uyudum ondandır."

Yardım etmeye kalkınca izin vermedi.
Bende ısrar edince kırmadı, beraber kahvaltı masasını hazırladık. İlk gelen leyla anne oldu, çok geçmeden de destan indi. Sanırım bu kadar güzel giyinmesinin özel bi yere gideceğinin habercisiydi. O inene kadar ben gözümü kırpmadan izledim, ve şu anda anne ve teyze bana gülüyorlar. Utançla kafamı eğdim, ne utanmaz olmuşum öyle, çok ayıp sare kendine ne zamandan beri hakim olamıyorsun. İçten içe kendime kızıp terbiye verirken, masaya geçtiler akabinde bende. Bu sefer destanın yanına oturmak zorunda kaldım,
Masa dört kişilik anne ve teyzenin komploları yüzünden tabi ki. Kim demiş yeni nesil asıl eski nesilden korkulmalı. 'Bismillah' diye başlayan kahvaltımız şükür niteliği taşıyan Rabbin nimetlerine teşekkürü 'elhamdüllillah' edilip kahvaltıyı bitirdik. Yukarı çıkıp çantamı ve feracemi giydim. Leyla anneyle vedalaşıp çıktık, arabanın arka kısmına geçmek isterken destan tarafından öne bindirildim. Bizzat kolumdan tutup oturttu, abilerim memlekete gitmişler korkmamı gerektirecek bişey kalmadığını söyleyince geçmiş bulundum.

"Sen nerden biliyorusun peki gittiklerini?"

"Takip eden adamım söyledi, senden umudu kesince gitmişler. Ama o seni pastahanede bulan akrabanız hala seni ariyor."

"Tanımıyorum o adamı."

"Akrabanızmış."
sessizce yol alıyorduk, büyük bir mobilya mağazanın onunde durduk.
İçeri girdik ve destan kadın çalışana yatak odası takımı bakmaya geldiğimizi söyledi, destanın tavırları gayet soğuk olurken kadın da aksine çok sıcak biriydi. İlerlerken kafamı kaldırmama sebeb olacak bişey oldu, destan elimden tutuyordu. Ben gene tavşan gibi bakmaya başlayınca açıklama yaptı.

"Kafan eğik yürüyorsun, heryer mobilya takılıp bir yerini inciteceksin. Sonra anneme hesap veremem."

Hala şaşkın bi şekilde kafamı olur niyetiyle salladım, sanırım dilim işlevini yitirmiş durumda garibim.
Bayan çalışan bizi el ele görünce ufak bi hayalkırıklığı yaşadı,içimdeki kötü kadın olsa gerek kahkaha sesi duymuş olabilirim. Bize modelleri göstermeye ve özelliklerini anlatmaya çalışırken aynı zaman da destanın ilgisini nasıl çekebilirim diye gayrete düşmüştü. Ne kadar yazık ki kendini beğendirmek için bedenini kullanan bir insandı. Rabbimin hoşnut olmadığı işler yaparsan işte böyle kötü duruma düşersin, diye tembihliyordu beni iç sesim.
İçlerinden krem rengi bir takım seçti destan, ben karışmadım. Arabaya geçip, giyim mağazasına geldik bu sefer de, düğün günü gelinlik giymek istemediğim için elbise almaya karar verdik. Yardımcı olmak için bir bayan yaklaştı ve ne aradığımı anlatım, oda bana bi kaç öneride bulundu.
Destan oturmuş beni izlerken ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım. Kabine geçince denemeye başladım. Içlerinden birini seçip çıktım.

HAKK YOLUNDA SENİNLE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin