Doğruyu bulmak , aramak , çabalamak boğuluyorum en buyuk okyanusların en dibinde. Çırpınırken beni geri iten bir kuvvet vardı. kelepçelenmiştim batan savaş gemilerine . Batan geminin korsanına aşıktım. Acımasızca ölüme terk edilmiştim. nefes alamıyordum. ciğerim su doluydu. butun balıklar benden nefret edıyordu. yuzerek kurtulmaya calıstıkca vucudumun belli yerlerini ısırıyorlardı. Güç verdiğim herkes ölmüş müydü ? yıllar geçmiş aradan. belkide ben öyle zannediyordum ki son gördüğümde taptazeydi kanları. öldüler benim için. ölüme terk edildiğim gibi. sakladığım binlerce duyguyla sevgi dolu kalbimi alıp götürsede hayatım , bir umut vardı. tüm gücümle kırdığım kelepçeler iflas eden ciğerim morarmış ellerimle kumsalın ortasında buldum kendimi. kıyıya vuran ölü bir deniz kızıydım. bitkin , yorgun , haksızlığa ugrayan , özel güçleri olmayan bir süperkahraman gibi..sıkıştırıyordu benı dünyaya acımasızlıklar. tam yardım eli buldum derken tuttuğum ellerin gölgeden ibaret oldugunu anladım. o kadar acımasızca terk edilmiştim ki , kendi gölgemi bile yardım eli sanıyordum. O gün bu gündür kendime benden başka kimse yardım edemezmiş
Yeşim Sonat
