ေလွကားကေန တဒုန္းဒုန္းေျပးဆင္းလာတဲ့ ေျခသံေၾကာင့္ ChanYeol အသာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
လမ္းမွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ အ႐ိုင္းအစိုင္းေလး ဘဲ ဒါChen Arjushi ရဲ႕သားေပါ့ေလ ဟူးးးး ငါေလးေတာ္ေတာ္ ျပင္ေပး သင္ေပးရဦးမွာပဲ😤😤Chen Arjushi အနားကို လံုးတံုး လံုးတံုးနဲ႔ ေျပးလာေနတဲ့ ဒ္ီေကာင္ေလးဟာ အေစာက သူ႔ကို ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းေျပာေနတဲ့ ကေလးေပါက္မွ ဟုတ္ပါေလစ
"ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ခင္မ် ကြၽန္ေတာ္ နာမည္ ByunBaekHyun ပါ"
တ႐ိုတေသေလး ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာကာ လက္ကမ္းေပးလိုက္ေပမယ့္ တဖက္က တံုျပန္မႈ မ႐ွိတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို အသာလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"😨😨😨ခင္... ခင္မ်ားႀကီးး"
ေဖာင္းးး
Arrrrrrr
"လူႀကီးကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ ByunBaekHyun ဟမ္ ကိုယ့္ကို စာသင္ေပးမယ့္ ဆရာကို!!"
"Appa က ယဲ😢😥😥"
အႀကီးကို ခင္မ်ားႀကီးလို႔ ေျပာမိတာေၾကာင့္ နားရင္းပိတ္ အုပ္လိုက္တဲ့ Chen Arjushi ေၾကာင့္ ထူပူသြားတဲ့ ေနရာေလးကို လက္ေလးနဲ႔ အသာပြတ္ရင္း မ်က္ရည္ဝဲလာတဲ့ ကေလးငယ္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲမေကာင္းမိ
"သြား မ်က္ရည္စမ္းတမ္းစမ္းတမ္းလာမလုပ္နဲ႔ ChanYeol ကို အခန္းထဲ ေခၚ သြား ChanYeol လည္း သူ႔ကို ညႇာစရာ မလိုဘူး ဦးတို႔မ်က္ႏွာ ေထာက္မေနနဲ႔ ဆံုးမစရာ႐ွိတာ ဆံုးမေနာ္ "
"😢😢😢nae"
"Nae"
ဟက္ Chen Arjushi ကိုေတာ့ ေၾကာက္သားပဲ
Chen Arjushi ေျပာပီးထြင္သြားတဲ့ အခ်ိန္ လူကို ဝါးမတက္စားမတက္ ၾကည့္ေနတဲ့ Byun ေမႊစ္ိန္
Baek'pov::::ေလာ႐ွည္ႀကီး အဘိုးႀကီး ခင္မ်ားႀကီးေၾကာင့္ အ႐ိုက္ခံရတာ မေက်နပ္ဘူး ဟြင္းဟြင္း အလွည့္က်ရင္ေတာ့ မႏွြဲ႔စတမ္းေပါ့
"သြားမယ္ေလ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ အခန္းထဲ သင္ရမွာ မွတ္လား ေ႐ွ႕ကေန အခန္းလိုက္ျပေလ"
YOU ARE READING
Byunေမႊစိန္
Fanfiction"ဒီနားေလးကို ႂကြလာခဲ့ပါ ဒီနားေလးကို" အိမ္ေ႐ွ႕ခန္းက ဆိုဖာေပၚက ေန ထိုင္ရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ ကာ လွမ္းေခၚေနတဲ့ သူ႔ Sam "ဟင့္ Sam😥😥😭😭" "လာပါ ငိုျပမေနနဲ႔ ဒီနားကိုလာ ကိုယ္ ဘာလုပ္ထားလဲ ကြကိုယ္ သိတယ္ေနာ္" "အဟင့္ မွားတြားပါလယ္...