Chapter 34

297 12 2
                                    

Samantha's POV

Nandito kami ngayon sa tapat ng bahay namin at ng pababa na ako ay bigla nya akong pinigilan sa pamamagitan ng paghawak sa mga kamay ko

"One more thing that you need to know . Gio is not mine"

Gio is not mine
Gio is not mine
Gio is not mine
Gio is not mine
Gio is not mine
Gio is not mine

Nagpaulit-ulit sakin ang sinabi nya . Napatulala ako at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko . Nanatili akong nakatingin sa kanya . Nang makarecover ako sa sinabi nya ay nagsalita na ako

"W-what do you mean?" I asked at hinawakan nya pati ang isa komg kamay at tumingin sakin

"Before Ysabel died she confessed that I am not the father of Gio and I just made a decision na ako na ang tatayong ama sa bata" saad nya at nanatili akong nakatingin sa kanya . I really don't know what to say but then  nakaramdam ako ng relief and I am happy sa narinig ko . He decided na akuin ang bata which made me proud of him and he really gain my respect .
He is truly a great man

----

After a long time ay muli naming pinag usapan ang nakaraan . Napaka luwag sa pakiramdam na maopen namin yun sa isa't isa at malaman na mahal nya pa rin ako

Mahal ko sya oo pero hahayaan ko munang hanapin yung dating ako . Yung sarili ko na labis yung trust sa kanya at walang pag aalinlangan kung mahal nya ba ako or lolokohin o sasaktan nya ba ako o hindi . I trust him from the very start and napakasayang marining mula sa kanya na mahal nya pa rin at hihintayin nya ako hanggang sa mahanap ko ang sarili ko

He deserve to be loved ng buong buo at ng walang pag aalinlangan . He deserve to be with someone na kahit anong mangyari ay pagkakatiwalaan sya dahil mahal na mahal sya nito at iyon ang gusto kong gawin . I know mali ang magtiwala ng sobra but for me if mahal mo ang isang tao hindi ka magdadoubt sa pagmamahal nya . Hindi ka basta basta magooverthink because if you truly love someone you will give your 100% trust

Well nasa sakanya na kung babasagin nya or what basta sayo alam mong binigay mo yung lahat . Masasaktan ka oo pero it's part of our lives lalo na sa pagmamahal. Sabi nga nila hindi ka nagmahal kung hindi ka nasaktan . Hindi mo masasabing nagmahal ka kung hindi ka nasaktan

----

I've chose that I need some break . Hindi ako nakikipagkita sa kanya kahit kinukulit nya ako sa txt . Nagpakabusy ako sa Boutique na tinatayo ko yan din ang lagi kong dinadahilan sa kanya

Lagi rin dinadala si Gio samin ni Tita and he's asking me some question na nagpaenlighten sakin

Flashback ...

"Mommy!!"  Masayang tawag sakin ni Gio at patakbong papunta sakin habang bumitaw sya sa pagkakahawak kay tita

"Gio" I said and I smiled at umakto na yayakapin sya . At nang makalapit sya ay binuhat ko sya

"Mommy I miss you" he said at biglang nalungkot ang mukha medyo matagal na rin since makita ko sya oo dinadala sya ni Tita pero lagi namn natatapat na aalis ako ng bahay para mag asikaso ng mga dapat kong asikasuhin

"Aww I miss you too baby" I said at niyakap sya ng mahigpit

"Ay nako iha kanina pa yan nagpupumilit na pumunta dito" saad ni tita at nagbless namn ako sa kanya napangiti lamang ako at tumingin kay Gio

"Talaga?" I asked him at tumango namn sya at biglang yumakap ulit sakin

---

Nandito kami sa may kusina pinagbake ko sya ng cookies at habang naglalagay ako sa oven ng ginawa nmin ay bigla syang nagtanong na nagpahinto sakin

Love At First Sight Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon