Mein Herz |HyunIn [Tamamlandı]

0.1

Midesindeki hisle uyanan Jeongin hızla banyoya doğru koştu.Yine lanet etti kendine,her zaman güne mutlu uyanmak istiyen Jeongin şu aralar asla mutlu uyanamıyordu,yani bir aydır.Banyoda ki işlerini halleden Jeongin kıyafetlerini giyinip hızlıca mutfağa koştu annesi onun bu hallerine güldü.

"Oğlum yavaş,torunuma bir şeyler olucak."

"Anne."

Jeongin annesinin sürekli bebekten bahsetmesinden hoşlanmıyordu.Aklına o geliyordu.Morali bozulan Jeongin ayakkablarını giyip evden çıktı.

*(Jeongin'den)
Yolda kulaklıkla yürürken(yazarlarınızın favorisi kdjdkd)karşıdan gelen arkadaşlarımla gülümsedim.Bana sarılmadan direk onun çocuğunu öpüyorlardı(karnından bahsediyir yalnız)."Nasılmış bakalım baba adayımız?".Sonunda akıllarına gelebildim.

"Kötüyüm,sizce nasıl olabilirimki onsuz,hyung ben onsuz kendimi çok kötü hissediyorum ben yapamıyorum."

"Jeongin kardeşim üzülme değmez."

Yürürken okula gelmiş bulunmaktaydık.Okula geldiğimizde kitaplardaki gibi bize bakan yoktu,sonuçta 3 yıldır tanıyorlar.Sınıfa gittiğimizde onu gördüm Changbinle konuşuyordu,bana bakıp değişik bir yüz ifadesi yaptı.Üzüldüm her zamanki gibi.

*40Dk.Sonra*

Sonunda tenefüs,Kafamı sıraya koyduğumda adımı bir kaç kişinin ağzında duymuştum,umursamadım gereksiz diye oysa ki Hyunjin benim hakkımda konuşuyormuş.

Benim hakkımda dedikleri beni kırıyordu tabi sonuçta kim

'O değişik'
'Hala onu sevdiğimi zannediyor'
'Bebeğinide onu da istemiyorum'.Denildiğinde üzülmezki?

Ben bir hiçtim ve hiçliğim giderek büyüyordu.
(Mazur görünüz ilk bölümler kısa olucaktır.)